| |
[align=center][I][B]Κουρασμένος απ’ τα χρόνια
Που με δίκασαν αιώνια
Τριγυρίζω μόνος μου
Τα κουρέλια δε φοβάμαι
Και κανέναν δε λυπάμαι
Μα με τρώει ο πόνος μου
Ψάχνω για την Ατλαντίδα
Τη χαμένη μου πατρίδα
Μα έσβησε ο δρόμος μου
Ταξιδεύω στα χαμένα
Κι όλα τα ‘χω ξεγραμμένα
Αλητάκο μου
Βάζω στο μυαλό κεραία
Και τα βλέπω όλα ωραία
Φιλαράκο μου
Ακυβέρνητο καράβι
Φάρος πλέον δεν ανάβει
Ζω στην καταιγίδα μου
Κομματιάζομαι στο βράχο
Ποίημα άλλο δεν σου γράφω
Ηλιαχτίδα μου
Βούλιαξα εγώ ο ιππότης
Της ζωής ο στρατιώτης
Χάθηκε η ελπίδα μου
Ταξιδεύω στα χαμένα
Κι όλα τα ‘χω ξεγραμμένα
Αλητάκο μου
Βάζω στο μυαλό κεραία
Και τα βλέπω όλα ωραία
Φιλαράκο μου
Με γουστάρουν οι σειρήνες
Σπάω αμέτρητες βιτρίνες
Απ’ το πάθος μου
Πίνω και γίνομαι λιώμα
Με μαζεύουνε σε κώμα
Από ένα λάθος μου
Έκανα πολλά χατίρια
Μα του πόνου τα μαρτυρία
Πλάκωσαν το στήθος μου[/B][/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
