| |
Ήταν ένα βράδυ
Κάπου σκοτεινά
Δυο άνθρωποι
Κοιμόντουσαν
Ποιο κάτω
Σε μια παραλία
Σε ένα νησί
Άσπρα σπίτια
Σε έναν μαύρο φόντο
Ακούστηκαν φωνές
Τσιρίδες δυνατές
Τα γέλια
Έφεραν τα πάνω κάτω
Μα εγώ να στέκομαι
Στην άκρη μου βουβός
Σαν άσπρο σπίτι
Σε έναν μαύρο φόντο
Πάντα μου έλεγαν
Όλοι πως ξεχωρίζω
Κάτι το λαμπερό
Στης νύχτας
την ασχήμια
Μα εγώ δεν τους άκουσα
Και ψάχνω να σε βρω
Στης ρουτίνας μου
Τα μαύρα
Καλντερίμια
Επέλεξα να ζήσω
Μονάχος ως εδώ
Μα δεν μπορώ
Να δω τι μου συμβαίνει
Τώρα θέλω παρέα
Στον διπλανό σταυρό
Και ας μην ξέρω
Τι με περιμένει
Αισθάνομαι
σαν ξένος
στο πράσινο βουνό
σαν άσπρο σπίτι
σε ένα μαύρο φόντο
Σε βλέπω μακριά
Σε νιώθω εδώ κοντά
Δεν ξέρω αν φταίει
Αυτό που εγώ καπνίζω
Αν φτιάχνει
Την ψευδαίσθηση
Πώς είσαι δίπλα μου
Στην σκέψη μου
Θα σε αιχμαλωτίσω
Και θέλω να μάθω
Που είσαι
Και τι κάνεις
Τι ρόλο
Θα ήθελες
να κάνεις
Να είσαι άσπρο σπίτι
Ή το μαύρο φόντο
Ότι και αν κάνεις
Θα με πεθάνεις…..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
