maninoula 05-08-2007 @ 14:44 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
maninoula 05-08-2007 @ 14:45 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
ofilia 05-08-2007 @ 14:53 | ::yes.:: | |
ΠΥΘΙΑ 05-08-2007 @ 14:57 | Θα διάλεγα αυτόν που θυσιάστηκε.Αλλά πως αφού δε ζει; ::huh.:: | |
Λύχνος του Αλλαδίνου 05-08-2007 @ 17:48 | Χμμ...θα έλεγα αυτόν που δεν ήρθε ακόμα...πολύ όμορφος ο μονόλογος σου πάντως...πικρός αλλά όμορφος. | |
elena351 05-08-2007 @ 19:29 | ::sad.:: ::huh.:: ::no.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ 06-08-2007 @ 02:30 | Μαρία μου, πάντα γράφεις όμορφα και με πάθος… ολόψυχα θα έλεγα…
Να είσαι καλά… Την καλημέρα μου και την αγάπη μου…
::smile.:: | |
marakos1948 06-08-2007 @ 03:47 | ::up.:: | |
TAS 06-08-2007 @ 04:05 | ::oh.:: ! | |
agrampeli 06-08-2007 @ 05:14 | με Αίολο ::smile.:: ::hug.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ 06-08-2007 @ 16:22 | Κάποιος μ' αγάπησε απ' όλους πιο πολύ
Κι είπα για κείνον και στο θάνατο πηγαίνω
Μα τον σημάδεψε η μοίρα από παιδί
Και δεν το δέχτηκε μαζί του να πεθαίνω...
Τούτον δω ας τον ξεχωρίσουμε, λόγω μεγαλοπρέπειάς του.
Για τους υπόλοιπους, γιατί βρε παιδί μου δεν πιστεύεις πως σ' αγάπησαν;
Φαντάζεσαι να είχαν μείνει κοντά σου; μπρρρρρρρ!
::scare.:: | |
Μαρία Χ. 06-08-2007 @ 16:43 | Α.Ε. ΕΠΕ.. είναι τόσο ισχυρογνώμων και πιστός στα "θέλω" του.. ώστε και τον πλανήτη ακόμη να κάνεις πολυεθνική.. δεν τον εξαγοράζεις!!! Εκεί έγκειται και το μεγαλείο του άλλωστε.. και η φθορά στα δάχτυλά του στο πιάνο.. και η μεταξύ μας απόσταση.. και η εγκύτητά μας.. τί να λέμε τώρα... | |
|