Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132740 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιστορία αγάπης
 
Την ιστορία αυτήν την βρήκα σε ενα ημερολόγιο μιας γυναίκας πονεμένης. θα σας περάσω και άλλες ιστορίες απο αυτό το ημερολόγιο
Το χαρτι λοιπόν υπογραφόταν με το ονομα
[align=center]Δαναή [/align]

καποτε εζησα εναν ερωτα που εληξε αδοξα καθως η μανα του παιδιου ηταν μαγισσα και ηθελε να χωρισουμε (εκεινος εμενε στη θεσσαλονικη κι εγω στην αθηνα) ετσι λοιπον την τελεθταια φορα που πηγα να τον επισκεφτω την ακουσα να λεει στον αντρα της να μην ανησυχει πια και οτι δε θα ξαναγυρισω ποτε στο σπιτι τους. εγιναν ολα οπως τα ειχε σχεδιασει εκεινη.. εγω τοτε δεν ηξερα και πολλα για να κανω κατι. μερικες μερες μετα λοιπον ο νεαρος με πηρε τηλεφωνο και μου ζητησε να χωρισουμε, εγω εκλαψα, πονεσα εκεινος ανενδοτος. καποια στιγμη λοιπον εψαχνα στα πραγματα μου και βρηκα τη φωτογραφια που ειχαμε βγαλει (την ειχα κορνιζοσει) με σπασμενο τζαμι και μια χαρακια στη μεση να μας χωριζει (η χαρακια ηταν σα να εχει γινει με καρφιτσα) και επειδη δεν ηξερα τι αλλο να κανω πηρα τη φωτογραφια και πηγα στο μοναστηρι του Αγιου Κυπριανου οπου με διαβασε ενας καλογερος και μου ειπε να μην ανησυχω πια γιατι ο Αγιος ειχε λυσει τα μαγια. Μετα απο μερικους μηνες συνειδητοποιησα οτι φοραγα στο χερι μου ακομα μια αλυσιδα χρυση που μου ειχε κανει δωρο αυτη η γυκαινα και ετυχε να βρεθω στο σπιτι μιας φιλης μου που τη συγκεκριμενη μερα την ειχε επισκεφτει ενας θειος της παπας απο αυτους που λεμε εξορκιστες και εκανε αγιασμο στο σπιτι. Την ωρα λοιπον που ημουν κατω απο το πετραχειλι και διαβαζε ο παπας την προσευχη αρχισε η αλυσιδα να με καιει, ο παπας καταλαβε οτι κατι δεν παει καλα αφου δε μπορουσα να κατσω ακινητη και μου ειπε να βγαλω την αλυσιδα και να τη ριξω μεσα στον αγιασμο. αυτο ηταν το νερο εβγαλε φουσκαλες σα να εβρασε και μετα τιποτα, βαλαμε την αλυσιδα στα εικονισματα και εκει εχει μεινει μεχρι σημερα. Μετα απο ενα περιπου χρονο ο νεαρος αρχισε παλι να μου μιλαει και ειμαστε μεχρι σημερα φιλοι (απο αποσταση βεβαια) και οσες φορες εχω παει στη θεσσαλονικη (μιση Σαλλονικια κι εγω) ποτε δεν εχουμε καταφερει να βρεθουμε οσο και να πρσπαθησαμε παντα κατι συμβαινει και δε βρισκομαστε.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Μαγικές Ιστορίες
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://hmerologion.blogspot.com
 
Aλκης Καμπάνης
09-08-2007 @ 06:30
Πολύ καλή ιστορία και αυτή Νίνο....και πολύ ωραίο όνομα το Δανάη....

::hug.::
Ayane_14
09-08-2007 @ 08:11
Ωραια ιστορια,αν και δεν πιστευω στα μαγια.. ::smile.::
serraios
09-08-2007 @ 10:26
ΩΡΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΑ ΜΑΓΙΑ...ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Φαληρέας
09-08-2007 @ 10:31
::love.::
ΛΕΩΝ53
09-08-2007 @ 14:57
Νίνο μου πολύ όμορφη η ιστορία που μας περιγράφεις με......τον μαγικό σου τρόπο...... ::up.::
ΠΥΘΙΑ
09-08-2007 @ 15:44
Πιστεύω στα μάγια που μπορεί να κάνει ένα βλέμμα και μόνο.
Έτσι την πάτησα εγώ. ::up.::
Ayane_14
10-08-2007 @ 00:21
Σ'αυτα τα μαγια πιστευω κ εγω!! ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο