| |
σαν άνεμος στα σύννεφα περπάτησα
ακροβατώντας έφτασα ψηλά στ'αστέρια
και με τη σελήνη γνωρίστηκα
κάνωντας της κομπλιμέντα
σκυφτή η νύχτα πάνω απ'τη μέρα
τη σκιάζει, δεν αφήνει να σηκωστεί
έχω ξεχάσει, που να έχω γεννηθεί?
και βρίσκομαι σε μια αρχή του τέλους
σκόρπισε τα κομμάτια μου
σ'όλους τους γαλαξίες
και ένωσε το σύμπαν σου
να κάνεις φασαρίες
και μην αφήσεις ποτέ κοντά
και μην αφήσεις αλλή φορά
τα γυάλινα κομμάτια μου
σαν παζλ να κολλήσουν
και με σχοινιά που κρέμονται
απ'του τσίρκου τη τεντά
θα κρεμαστώ και 'γω μη φοβηθώ
να τα αφήσω και να σκοτωθώ
εσένα να κρατήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
