| |
| | Για εσάς τους δυο :) |  | | | "Να έισαι εδώ και να ΜΗΝ είσαι αληθινά, δέν ειναι ζωη.. ΑΧ θεέ μου, ΠΩΣ ΠΟΝΑ..." ;) | | |
Εσείς οι δυό, μια αγκαλιά,
Στην άκρη ενός ονείρου μου νεκρού ...
Εσείς μαζί, μια μαχαιριά,
Στα στήθια εμένα, του τρελλού ...
Σας βλέπω εγώ, μη γελιέσαι,
Μα γι'άλλη μια φορά ΑΠΛΑ "αδιαφορώ" ...
Όσα εσύ γεννούσες τώρα τα πεθάινεις...
Γιατί όμως εγώ, νά'μαι ακόμα εδω..; ΓΙΑΤΙ..;
Τη μέρα που θα μάθεις πως για σένα εγώ μαρτύρησα,
Τη μέρα που θα δέις όσα για σένα αντίκρυσα,
Τα βράδυα που θα κάθεσαι μονάχη και, χωρίς αιτία θα κλαις,
θα καταλάβεις πως εσύ να αγαπάς, ΔΕΝ έμαθεσ ποτέ...
Τα λογικά μου έδιωξες, στης πίκρας τα στενά,
Και την καρδιά μου ορφάνεψες ξανά, και 3ανά ...
Μα τώρα εγώ που άνοιξα τα μάτια μου καλά,
Στις φλογες που με έκαψες θα σβήσεις "σατανά"...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Ανώνυμο σχόλιο
10-11-2004 | Το ποιηματάκι το έγραψεσς για κάποιο συγκεκριμένο κορίτσι, ή απλά μιλάς για κάποια ιστορία σου γνωστή; Ρωτάω επειδή φαίνεσαι υπερβολικά πικραμένος για αγόρι Μάρκο μου, αλήθεια έχεις περάσει τόσα; Δέν αξίζεις κάτι τέτοιο, όσα και να'χανε προηγηθεί μεταξύ σας...Παρόλα'αυτά, ακομη ένα γλυκό ποίημα, έστω κι αν είανι εκδικητικό, Μ'Αρεσει!!!!!!! :-) -Μάρα | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
