| |
άδειος οήχος της κορώνας σου
που σπάει
φωνές και χαλάσματα
σε ένα κάστρο που πέφτει
ξανά στο μυαλό μου
ήρθε η εικόνα σου
χαμένη κάπου στον κόσμο των ονείρων
ασυγκριτες οι εικόνες του τότε και του χτες
κοίτα ποιος είναι μόνος τώρα
δεν είμαι πια εγώ
κοίτα ποιος είναι μόνος τώρα
ψάχνεις κάπου εδώ
μήπως βρεις το χαμένο σου εαυτό
άσε τα λόγια
τι νόημα έχουν πια οι λέξεις,
οι χαμένες σου υποσχέσεις
παραδέξου πως έχασες
και εγκατέλειψε πια την πόλη που δεν είχες ποτέ
σκόπιες σελίδες μιας ανάμνησης....
ενός κάστρου που πέφτει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
