| |
Πρώτη φορά που την είδα, στεκότανε
τη νύχτα εκείνη που σα δάδα καιγότανε
χιλιάδες xρόνια φωτιά και συνθήματα
μα δεν ξεχνώ του καπνού τα μηνύματα
Την είδα πάλι εχτές στις ειδήσεις
αλλά την κόψανε για διαφημίσεις
κάτι ψιθύρισε για μας τους δύο
δεν φάνηκε να το είπε γι' αστείο
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα
αν κάτι ακόμα μπορούσα ν'αλλάξω
το δάσος που'χασα μαζύ σου να φτιάξω
Ο τύπος νύχτα τ'όνομά της σφυρίζει
και με τις φλόγες της σελίδες γεμίζει
υποκρισίας ποτάμια κυλάνε
και σε μια άγνωστη μοίρα μας πάνε
Βρέθηκε κάποια στιγμή νάναι μόνη της
τέλος Ιούνη να τρέμει απ'το φόβο της
σε λίγο οι φλόγες παντού θα ξεσπούσαν
για μια αλλιώτικη ζωή θα μιλούσαν
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα
αν κάτι ακόμα μπορούσα ν'αλλάξω
το δάσος που'χασα μαζύ σου να φτιάξω
Σήμερα έχει κορμούς ζαρντινιέρες
θα έρθουν όμως καλύτερες μέρες
μα ποιος ακούει και πιός ενδιαφέρεται
για έναν κόσμο που βράζει και φλέγεται
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα
αν κάτι ακόμα μπορούσα ν'αλλάξω
το δάσος που'χασα μαζύ σου να φτιάξω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
