| |
Είχαμε φτάσει σ’ ένα δρόμο
που αγάπης φύσαγε αγέρι
εσύ μου κράταγες τον ώμο
κι εγώ σφιχτά το ένα σου χέρι.
Λόγια βγαλμένα από καμίνι
χάδια , φιλιά, τα μάγια λύναν.
Ποιος Θε’ μου έστειλε μπουρίνι
και κουρνιαχτός τα πάντα γίναν
Ποιος να ‘ναι αυτός που έχει μάθει να λαβώνει
και της αγάπης το κορμί να μαχαιρώνει.
Ποιος να ‘ναι αυτός και ποιος μπορεί να του ‘χει μάθει
να πνίγει έρωτες κι αγάπες σ’ άγρια βάθη;
Είχαμε ανέβει σε ανηφόρες
που οι ερωτευμένοι βγαίναν βράδυ
και της αγάπης μας οι ώρες
ήτανε σαν αγγέλου χάδι
κι όπως γυρίζαμε σελίδα
και κοιταζόμαστε στα μάτια
του χωρισμού η καταιγίδα
έκανε τις καρδιές κομμάτια
Ποιος να ‘ναι αυτός που έχει μάθει να λαβώνει
και της αγάπης το κορμί να μαχαιρώνει.
Ποιος να ‘ναι αυτός και ποιος μπορεί να του ‘χει μάθει
να πνίγει έρωτες κι αγάπες σ’ άγρια βάθη;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
