| |
| | Ω! είναι όμορφα εδώ γλυκιά μου |  | | |
Ω! είναι όμορφα εδώ γλυκιά μου
Όλοι εδώ παγιδευμένοι
Στην αμνηστία του καλοκαιριού,
μέσα στη δίνη των αναπολήσεων,
να αναλογιζόμαστε την αιτία των παραδείσων
Όχι πως αναλωνόμαστε σε υψηλές σκέψεις
Μα να, για να δικαιολογούμε την γιορτή μας,
Αυτήν την υπέροχη γιορτή με τις φωταψίες
Που φθίνουν πάντα πριν κάθε χαραυγή.
Είναι αναγκαία, φαίνεται, μια καθώς πρέπει
Μουντή όψη στον ουρανό, απαλλαγμένη
από τις γραμμές των αεροπλάνων και τα
πυροτεχνήματα των εύκολων ερώτων.
Ως αύριο θα είμαστε υπόλογοι μόνο στον
Θυμό του σύμπαντος.
Χρειάζεται μια ραψωδία εδώ!
Ποιοι υμνητές θα το φροντίσουν;
Ώσπου να βολτάρουν ερωτοτροπώντας
η ποδιά της Βερενίκης και
τα χαλινάρια του αλόγου
στο στερέωμα,
μέχρι τότε σίγουρα η χάρτινη γιορτή μας
θα έχει αρκετούς λόγους να στολίσει κάποιο
χρυσοποίκιλτο φωτογραφικό άλμπουμ.
Είναι βέβαια και τα πορτρέτα που στοιχειώνουν
τους τοίχους.
Μα αυτοί έχουν ήδη υποθηκευτεί, στον υπόκωφο
λυγμό της ιδιόκτητης νύχτας μας.
Ω! περνάμε ωραία στη νύχτα μας!
( μα ποιοι τοίχοι; Όλα εδώ είναι αποκαΐδια του πανηγυριού μας
Γι’ αυτό άλλωστε δεν χρειαζόμαστε πια τη μνήμη μας. Έτσι δεν δίνουμε δεκάρα για όσα μας κάνανε, σε μας και σε κείνους που στέκουν στο πλάι μας. Παρεμπιπτόντως τους έχουμε και αυτούς προ πολλού ξεχάσει)
Ζητιάνοι πάμπλουτοι γυρνάμε στην πόλη
Δικαιολογώντας λίγη λύσσα στην αγχόνη
Υπνοβατώντας μυστικά σε άδειο μπαλκόνι
Περνάμε όμορφα εδώ, είναι χαρούμενοι όλοι
Τρελοί σαλτιμπάγκοι, ξεκαρδισμένα χτικιά μου
Να μπω στο χορό πότε θα έρθει η σειρά μου;
Θέλω και γω μες στην ξεφτίλα γλυκιά μου
Να σου ουρλιάζω πότε θα ‘ρθει η σειρά μου
Σάπια κρανία χορεύουν στις μαβιές χαρές μας
Αρέσουν σ’ όλους αυτές οι νέες γιορτές μας
Έλα γλυκιά μου την ιστορία σου πες μας
Από ένα ψέμα φτιάχνουμε όλοι εδώ στις χαρές μας
Αμέτρητα ποτήρια, όλα να σχίζουν τον αέρα
Οι αντιφρονούντες ας κάνουνε πέρα
Είναι ωραία γλυκιά μου να ‘σαι η μεγαλύτερη λέρα
Να ζεις για πάντα δίχως καθαρό αέρα
Ω! είναι όμορφα, είναι χαρούμενοι όλοι, είναι φίλοι
Όσο ο καθένας νομίζει πως η γιορτή αυτή του ανήκει
Ω! είναι όμορφα γλυκιά μου, κι η ψυχή μου ας λείπει
Χαιρετίσματα δώσε σ’ όσους κυλιούνται ακόμα στη λύπη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | hamachein@hotmail.com | | | |
|
TAS
17-08-2007 @ 06:32 | Αντώνη, είσαι εδώ; Α,ναι..ευτυχώς για τους "στίχους" μας.. | | oulaloum
17-08-2007 @ 07:04 | Τάσο πέρασα μια περίοδο εξαιρετικής στιχουργικής ένδοιας.Αλλά ευτηχώς ανέκαμψα, και έτσι πάλι εδώ.αλλά μη μπας και είναι κανένα πυροτέχνημα φοβάμαι και ξαναφανώ μετά απο μήνες....ελπίζω όχι | | MASTER
28-08-2007 @ 15:19 | Αντώνη από αυτό που διάβασα είναι φανερό πως η στιχουργική ένδοια έχει δώσει τη θέση της στη φωτισμένη έμπνευση. Πολύ ωραίο και περιμένουμε κι άλλα.! Και μην ανησυχείς...τέτοιες "φτωχές" περιόδους, όλοι μας περνάμε. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
