candy-candy
16-08-2007 @ 18:15 | "Βία χαράζει το κορμί και το μυαλό
Με δίχως αίμα το κουφάρι μου σπαράζει
Ξύπνησα απόψε για τη βία να σας πω
Αφού για μένα πια η μέρα δεν χαράζει..."
Γλυκιά μου πονάς και το γραπτό σου μου περνάει την σπαραχτική οδύνη... ::no.:: ::cry.:: ::cry.:: | |
elena351
16-08-2007 @ 18:22 | Πλἀι σου είμαι και θα είμαι όσο ζώ
την πονεμένη σου ψυχή να ξεκουράσω
κι αυτή τη βία.. την αλήτρω όσο μπορώ
με... κουρασμένα χέρια να δαμάσω.
Κι όμως υπάρχεις αναπνέεις περπατάς
χαστούκισε... τη βία.... εσύ μπορείς
κι όσο τα μέσα σου νεκρά υποχωρούνε
πάτα γερά πίσω μην κάνεις μην υποχωρείς.
Αυτή η μικρή η λεμονιά πρέπει ν᾽ άνθίσει
και τους ανθούς η βία να μη μαραίνει
κράτα γερά επούλωσέτες τις πληγές
η λεμονιά σε σένα ελπίζει...πληγωμένη.
Δεν είσαι φάντασμα κι ούτε απόκομα
της βίας..... γιατί έτσι πολλοί γουστάρουν
είσαι να δίνεις να πονάς να καίγεσαι
μα όλοι τους θα᾽ ρθούν ξανά να ξανά πάρουν.
Πάρε εσένα αγκαλιά και αγκαζέ
και υψωσἐτο αψηλά και ίσια το κεφάλι
είμαι εδώ η σκιά σου εγώ σ᾽ ακολουθώ
τη βία διώχνω ....να μη σε ξαν ενοχλήσει πάλι.
Κουμπαρούλα μου...είμαι εδώ....!Σ' ΑΓΑΠΩ.
::sad.:: | |
marakos1948
17-08-2007 @ 00:44 | Στην πολεμική αεροπορία,όταν με το μεταγωγικό κατεβαίναμε χαμηλά για να ρίξουμε εφόδια στο πεζικό στις ασκήσεις,έπρεπε αμέσως να τραβηξουμε το πηδάλιο πίσω ,σπρώχωντας συγχρόνως τις μανέτες μπροστά,για να μη συντριβούμε στο έδαφος,αλλά και για ν αντιμετωπίσουμε τυχόν "κράτημα κινητήρα",το ίδιο κανουνε και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα σε πολύ πιο χαμηλό ύψος μετά το άδειασμα του νερού.
Αυτό ονομάζεται "απαγκίστρωση".Επιτέλους "ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ".πρίν περιπέσεις σε "απώλεια (αυτο)στήριξης".Να θυμάσαι πω εισαι γυναίκα με προσωπικότητα και δεν σου ταιριάζουν ο κοπετός και τα δάκρυα.Αντε να σε ξαναδώ χαμογελαστή και αισιόδοξη ! | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
17-08-2007 @ 04:40 | Μαρία...
Θα επαναλάβω ένα σχόλιο που σου έγραψα και αλλού :
Βγάλε τα γυαλιά που φοράς γιατί σου παραμορφώνουν την πραγματικότητα!!!! Δεν είσαι φάντασμα, δεν έχεις γέρικα σημάδια δεν είσαι κουφάρι, και το αύριο εξαρτάται από σένα και μόνο!!!
Η ζωή είναι σκληρή και δεν διαφέρει και πολύ από την ζούγκλα και αν κάτσεις να κλες την μοίρα σου δεν θα αλλάξει τίποτα, τα λεοντάρια παραμονεύουν...
Πάψε να λυπάσαι τον εαυτό σου, είσαι ένα υπέροχο μοναδικό πλάσμα, έχεις τεράστια δύναμη μέσα σου και μπορείς να μεγαλουργήσεις μόνη σου χωρίς τη βοήθεια κανενός!!!!
Είναι δυνατόν να ξυπνάς μέσα στη νύχτα και να γράφεις για τις πληγές σου ρε γαμώτο ;;;;
Αξίζεις πολύ περισσότερα, μην κλες για τα λίγα που δεν έχεις...
Άντε χαμογέλα... ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
17-08-2007 @ 06:38 | Bρε παιδιά.. εδώ αναφέρομαι στην ενδοοικογενειακή.. ψυχολογική και σωματική βία και όχι σε έρωτες.. τώρα δεν μπορώ να χαμογελάσω.. συγνώμη... | |
 |
