| |
Ποιήματα από ( Α )
Αγάπη , αγάπη χρυσή
Έχει περήφανη καρδιά
Που δεν την έχει άλλη
Είναι απέταχτο πουλί
Μα στάλα στα
Μα στάλα ,στάλα το φιλί
Αγάπη ,αγάπη χρυσή
Λουλούδι ,λουλούδι και συ
Σαν σε ρίξει ο αέρας
Θα σε καρπωθεί η γη
Έχει ομορφιά Θαλασσινή
Που να βρεις τέτοιο νάζι
Είναι τις άνοιξης γιορτή
Μα στάλα στα
Μα στάλα ,στάλα το φιλί
Αγάπη δανική
Μετάνιωσα
Την ώρα που σ’ αγάπησα
Για σένα ναι πως δάκρυσα
Ετούτη τη στιγμή
Γελάστηκα
Απόψε που πληγώθηκα
Να δεις πως ταπεινώθηκα
Στης άλλης το φιλί
Κι όμως προσπάθησα
Να σ’ αγαπήσω βιάστηκα η τρελή
Στα δίχτυα σου και πάλι πιάστηκα
Μ’ αγάπη δανική
Μετάνιωσα
Την ώρα που σ’ αγάπησα
Στα κύματα σου χάθηκα
Μες’ τη βαθειά σιωπή
Γελάστηκα
Πόσες φορές γελάστηκα
Κι απόψε σε συνάντησα
Και σε φιλούσε η γη
Απόψε θα γλεντήσω
Απόψε είπα να διώξω τη σκιά σου
Και τα σημάδια π’ άφησες
Να ρίξω στο κενό
Αντί για να πεθαίνω
Με τον έρωτα σου
Απόψε θα βγω έξω
Και μονάχη θα τα πιω
Κι απόψε θα γλεντήσω
Καημέ μου θα σ’ αφήσω
Θα τρέξω , θα χορέψω σαν παιδί
Κι απόψε θα γλεντήσω
Καημέ μου θα σ’ αφήσω
Σε κάποια μεθυσμένη εποχή
Απόψε είπα να σπάσω τα ρολόγια
Αυτά που σταματήσανε
Τον χρόνο μου στο χθες
Και τα παλιά
Βρεγμένα ημερολόγια
Απόψε θα τα σκίσω
Δίχως να ‘χω ενοχές
Αγάπη μου κορίτσι μου αστέρι
Ανέβηκα ψηλά για να σε βρω
Προσπάθησα πολύ για να σε φτάσω
Μα πέταξες ακόμα πιο ψηλά
Κι εκεί δεν μπόρεσα ποτέ να φτάσω
Αγάπη μου κορίτσι μου αστέρι
Ποια νύχτα θα σε βρει και θα σε φέρει
Μαράθηκα στη γη σου τη σκληρή
Δεν έμεινε σταλιά γι’ αναπνοή
Αγάπη μου αστέρι μου πνοή
Ποιος άγγελος θα τρέξει να σε βρει
Ξαπόστασα στη ζωηρή σκιά σου
Έκλειψη έκανε η αγκαλιά σου
Ανέβηκα ψηλά για να σε βρω
Μα λύγισαν τα δυνατά φτερά μου
Τώρα στη γη σου τριγυρνώ
Λουλούδια γέμισα την αγκαλιά μου
Αγάπη του σήμερα
Είναι κι ο άνεμος
Που τα βράδια την πόρτα μου χτυπάει
Και όλα μου τα μαρτυράει
Πως άφησες τον ερωτά μας να χαθεί
Είναι κι ο θάνατος
Που τριγυρνά στα στέκια κάθε βράδυ
Κι απλώνετε μες’ το σκοτάδι
Και εγώ πνιγμένη μες’ τον πόνο μου
άσε με
Η αν μ’ αγαπάς έλα και πιασε με
Γυμνό λουλούδι που μαράθηκε
Απ’ τη βροχή σ’ έρημη γη
Μαύρο το σύννεφο
Ελπίδα ποια δεν έμεινε καμία
Στου κόσμου αυτή την κοινωνία
Δεν υπάρχει κάποιο χέρι να πιαστώ
Αγάπη του σήμερα
Εσύ που τη ζωή μου εξουσιάζεις
Εσύ που όλα τα αλλάζεις
Μια ευκαιρία ακόμη σου ζητώ
Αγριόγατα
Πάλι έξω τριγυρνάει
Καρφάκι δεν της καίγεται
Θέλει να με στεναχωράει
Κοιτάξτε πως μου φέρεται
Τίποτα δεν εκτιμάει
Παραφέρετε
Δεν παλεύεται
Δεν παλεύεται
Την ζωή μου καταστρέφει
Στα σοκάκια όταν τρέχει
Άντε και να έρθει η νύχτα
Και να γυρίσει σπίτι της
Να μπλεχτώ στην αγκαλιά της
Και στα λαύρα δίχτυα της
Αγριόγατα σου λέω
Ειν’ τα νύχια της
Δεν παλεύεται
Δεν παλεύεται
Την ζωή μου καταστρέφει
Στα σοκάκια όταν τρέχει
Αθήνα εσύ εγώ Θεσσαλονίκη
Το όνομα σου στην Αθήνα είναι γραμμένο
Στ αεροπλάνα εγώ δεν ανεβαίνω
Η φυγή στο πρόσωπο μου χαραγμένη
Μα η ζωή στη σαλονίκη είναι δεμένη
Αθήνα εσύ εγώ Θεσσαλονίκη
Αθήνα μάγισσα τραβάς σαν τον μαγνήτη
Γλυκό ποτό σε πίνω σαν τσιγάρο
Όταν σε σκέφτομαι να θέλω να σαλπάρω
Στη σαλονίκη τριγυρνώ απεγνωσμένα
Στο λιμάνι τα βαπόρια είναι δεμένα
Ποιο σκαλοπάτι μπορεί να με κρατήσει
Όταν η σκέψη μου σε εσένα ναι γυρίζει
Ακόμα όμως σε νοιάζομαι
Την ζωή μου την έχασα
Στον ματιών σου την αύρα
Την ψυχή μου την ξόδεψα
Στον χειλιών σου τα νάζια
Ακόμα όμως σε νοιάζομαι
Πόσο πολύ σε χρειάζομαι
Με σένα να τα μοιράζομαι
Θάλασσα γη και ουρανό
Την ζωή μου την κέντησα
Στο κορμί σου το άσπρο
Την αγάπη μου έπλεξα
Με της νιό της το άστρο
Αλήτησα
Με σταθερά τα βήματα μου πάω
Μες στη καρδιά χτυπήματα μετράω
Πήρα το δρόμο τον παλιό κι όπου με βγάλει
Στη ξέρα πέφτω και δεν βρίσκω το λιμάνι
Για τη δική σου την καρδιά στερήθηκα
Για τη δική σου την καρδιά αλήτησα
Για να σε βρω
Όλο τον κόσμο γύρισα
Για τη δική σου την καρδιά ξενύχτισα
Για τη δική σου την καρδιά αλήτησα
Για να σε βρω
Κοντά σου είναι καλύτερα
Περασμένη είναι η ώρα και τραβάω
Και τα’ αστέρια κάθε τόσο τα ρωτάω
Μα είδαν και τα’ αστέρια τη μεγάλη
Λαχτάρα στη καρδιά που μες’ έχεις βάλει
Άλλαξε η ζωή μου
Άνοιξε της αγάπης μου το όμορφο γεφύρι
Κι ο δρόμος μου για πάντα μου ανοίγει
Ένα κανόνι που ήταν από χρόνια στημένο
Γκρέμισε της καρδιάς τ’ απ’ ωθημένο
Άλλαξε η ζωή μου άλλαξε
Σαν το κεράκι άναψε
Κι ο ουρανός μου άνοιξε
Άνοιξε , άνοιξε και τώρα θα χαρούμε
Άνοιξε , άνοιξε καρδιές θα μοιραστούμε
Άνοιξε της αγάπης μου το ορφανό γεφύρι
Κι ήρθε το τέλος στου καημού το παραθύρι
Ο κόσμος και η φύση απόψε γιορτάζει
Όλα καλά και κανείς δεν τρομάζει
Άλλη μια μέρα
Άλλη μια μέρα που ξημερώνει
Άλλη μια νύχτα έχει χαθεί
Λιώσαν’ τα χιόνια μα εδώ είσαι ακόμη
Στα σκαλοπάτια της ενοχής
Κι όλο στενεύουν οι ίδιοι μας δρόμοι
Και εσύ δεν έχεις που να κρυφτείς
Και όλο φωνάζεις δεν ησυχάζεις
Άλλαξε ρότα μη μ’ απειλείς
Τώρα την ξέρω πια την αλήθεια
Κι ακόμα ξέρω πως δεν μ’ αγαπάς
Μονάχη πίσω στα παραμύθια
Κι ότι σου λείπω δεν με ξεχνάς
Τώρα την ξέρω πια την αλήθεια
Κανείς δεν είναι όπως παλιά
Μονάχη λιώνεις στα καρδιοχτύπια
Που νοσταλγείς κι αναζητάς
Άλλη μια μέρα που τελειώνει
Άλλη μια νύχτα και συ πονάς
Πέρασαν χρόνια μα εδώ είσαι ακόμη
Στα ίδια μέρη να τριγυρνάς
Τον ταχυδρόμο σε κάθε λεπτό σου
Εγώ το βλέπω από μακριά
Σου λέει για μένα σου λέει για σένα
Μιλάει για λάθη και σωστά
Άλλη μια νύχτα
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Νιώθω χάλια το αισθάνομαι
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Νιώθω ότι σε μοιράζομαι
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Και το έχω ρίξει στο ποτό
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
πίνω ξεσπάω ξενυχτώ
Άλλη μια νύχτα και πως να περάσει
Πόσο θα ήθελα να ήσουν εδώ
Και το μυαλό μου τα έχει χάσει
Και τη ζωή μου τη μισώ
Άλλη μια νύχτα και πως να περάσει
Δίχως να ξέρω που γυρνάς
Αυτή η νύχτα με έχει Ξεχάσει
Και όλα χάθηκαν για μας
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Και μου λείπεις σε χρειάζομαι
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Και μου λείπεις σ’ αγαπώ
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
Το έχω ρίξει στο ποτό
Άλλη μια νύχτα μακριά σου
πίνω , πίνω μα δεν σε ξεχνώ
Άμα περάσεις από δω
Άμα περάσεις από δω
Τότε θα έρθουνε κι άλλα
είναι η καρδιά μου ωκεανός
Και τ’ άλλα είναι ψιχάλα
Άμα περάσεις από δω
Όλοι θα σε ζηλέψουν
Αχ τα ματάκια σου τα δυο
Θα θέλουν να ληστέψουν
Άμα περάσεις από δω
Μου φεύγει ένα βάρος
Αυτό που τώρα εγώ περνώ
Δεν θ’ άντεχε κι ο χάρος
Άμα περάσεις από δω
Τότε θα έρθουνε κι άλλα
Ρίξε θεέ μου μια βροχή
Την πίνω στάλα ,στάλα
Αν δεν ερχόσουν
Ένα ταξίδι μακρινό
Μέσα στον άστατο καιρό
Όλα σε μένα ναι ξεσπούν
Θύελλες κεραυνοί χτυπούν
Αν δεν ερχόσουν
Αν δεν ερχόσουν καληνύχτα
Θα ήμουν σταγόνα μες τη νύχτα
Ένας αλήτης και μπεκρής
Ένας ξενύχτης
Μιας ολόκληρης ζωής
Ένα ταξίδι μακρινό
Χαμένος χρόνος τι να πω
Τα μάτια σου τα δακρυσμένα
πάλι με οδηγούν σε σένα
Αναζητώ επιστροφή
Αναζητώ επιστροφή
Αναλαμβάνω έργο υπό κατασκευή
Αναθεωρώ πρόσφατα γραμμένα
Κι όλα όσα ήταν χιλιοειπωμένα
Έρχομαι απ’ το πουθενά
Άνοιξε να μη βραχώ
Και δεν έχω πάπλωμα
Για να σκεπαστώ
Μα όπου και να πάω γίνομαι βραχνάς
Μα είμαι ο δικός σου ο σατανάς
Μα όπου και να πάω γίνομαι μπελάς
φτάνει μόνο εσύ να μ’ αγαπάς
Αναζητώ επιστροφή
Είμαι ένα έργο γι’ ανακατασκευή
Και παρακαλώ και ζητώ συγνώμη
Έφταιξα και πόνεσα ακόμη
Έρχομαι απ’ τη λησμονιά
Έφταιξα το παραδέχομαι
Πόνεσε η καρδούλα μου
Ε..... αυτό δεν το ανέχομαι
Και αυτοκαταστρέφομαι
Άναψα τσιγάρο
Άναψα τσιγάρο
Έτσι να γουστάρω
Και να αφεθώ
Άναψα τσιγάρο
Τζούρες για να πάρω
Και να πικραθώ
Αφού να σ’ αποφύγω, Δεν μπορώ
Είσαι η ζωή μου
Ζεις μες το κορμί μου
Και να σε χορτάσω εγώ πια δεν μπορώ
Είσαι η ζωή μου
Ζεις μες το κορμί μου
Όσο κι αν πεθαίνω εγώ θα σ’ αγαπώ
Άναψα τσιγάρο
Τζούρες για να πάρω
Και ας πληγωθώ
Άναψα τσιγάρο
Παρέα με το χάρο
Και ας κοιμηθώ
Άναψε άστρο μου απόψε
Άναψε άστρο μου απόψε
Ρίξε το φως στα σκοτεινά
Τη συννεφιά πάρε και διώξε
Κάνε της νύχτας μαγικά
Δες με στα μάτια μη διστάζεις
Κι όλα θα είναι μια χαρά
Την αγαπώ να το φωνάζεις
Μες της σιωπής την ερημιά
Έλα λοιπόν αγαπημένη
Σου ‘χω φυλάξει μια γωνιά
Του παραδείσου στολισμένη
Σε θάλασσα κι ακρογιαλιά
Έλα λοιπόν αγαπημένη
Την συντροφιά σου καρτερώ
Την αγκαλιά τη λατρεμένη
Νοστάλγησα τόσο καιρό
Είμαι εδώ και περιμένω
Μες της νυχτιάς τη σιγαλιά
Όλα τα φώτα είναι σβησμένα
Να καίει η φλόγα στην καρδιά
Έλα πριν σβήσει τα’ αστέρι
Σου ‘χω κριμένο μυστικό
Να σου κρατώ γερά το χέρι
Να μη σ’ αφήνω σ’ αγαπώ
Άντεξες δυο μέτρα μόνο
Ρίχνω πενιά στον έρωτα
Με της χορδής το βέλος
Αυτά τα μάτια σου τα δυο
Που τα ματιάσανε άλλα δυο
Απ’ την αρχή ως το τέλος
Άντεξες δυο μέτρα μόνο
Κι έπεσες στο δρόμο
Τη φωτιά που σ’ έχω ανάψει
Χαλάλι σου αν με κάψει
Ρίχνω ματιά μποέμικα
Στη κόκκινη πλατεία
Στα πράσινα τα μάτια σου
Φλογίζουν τα παλάτια σου
Για να βρω την ευθεία
Άντεξες δυο μέτρα μόνο
Κι έπεσες στο δρόμο
Τη φωτιά που σ’ έχω ανάψει
Χαλάλι σου αν με κάψει
Απόψε πάλι
Απόψε πάλι
Απόψε πάλι δεν μπορώ
Να κλείσω μάτι στ΄ άδειο κρεβάτι
Μ’ ένα παράπονο σε καρτερώ
Απόψε πάλι
Απόψε πάλι θα σε βρω
Να σου μιλήσω να σου θυμίσω
Και να σου πω πόσο σ’ αγαπώ
Σ’ αυτές τις νύχτες
τις καλή νύχτες Μόνος θα τις πω
Κι αν με πονάνε δεν με λυγάνε
Σαν ξημερώσει να σ’ έχω στο πλευρό
Απόψε πάλι
Απόψε πάλι δεν μπορώ
Από τη σκέψη πως να σε βγάλω
Κάτι τσιγκλάει αχ το μυαλό
Και με τρελαίνει Και με πεθαίνει
όταν τα λάθη ξανά μετρώ
Απόψε πάλι
Θα σ’ αγαπήσω πιο πολύ
Θα σου σφυρίζω θα ψιθυρίζω
Γιατί με ξέχασες πάλι εσύ
Απόψε τραγουδώ
Μονάχος μου βαδίζω και γυρνώ
Δεν βρίσκω μέρος που να σταθώ
Στο δρόμο τον μεγάλο κι αν χαθώ
θα βρω Και εκεί καρδιά να τραγουδήσω
Τραγούδι για τη λησμονιά
Και τους αδικημένους
Για ανθρώπους μοναχούς και ξένους
Απόψε τραγουδώ
Κι αν συναντήσω πάλι χαλασμό
Κι αν έγινε το βάσανο βουνό
Τ' αστέρια σαν κοιτώ στον ουρανό
θα βρω Και εκεί καρδιά να τραγουδήσω
Τραγούδι για τη λησμονιά
Και τους αδικημένους
Για ανθρώπους μοναχούς και ξένους
Απόψε τραγουδώ
Αστέρι μου
Αστέρι μου μικρό στο μαύρο ουρανό
Κι αν μας τρομάζει το δειλινό
Τον δρόμο της καρδιάς κράτα ανοιχτό
Αστέρι μου , Αστέρι μου
Της νιό της τα παιδιά πού φύγαν μακριά
Δεν έχουν δρόμο για γυρισμό
Τον δρόμο της καρδιάς κράτα ανοιχτό
Αστέρι μου , Αστέρι μου
Αγάπη μου μικρή καρδιά φυλακισμένη
Και σαν μαχαίρι κοφτερό
Τον δρόμο της καρδιάς κράτα ανοιχτό
Αστέρι μου , Αστέρι μου
Αυτό το άστατο παιδί
Αυτό το άστατο παιδί
Έχει το βλέμμα του καρφί
Όταν στα μάτια με κοιτάει
Αχ η καρδούλα μου σκορπάει
Αυτό το άστατο παιδί
Με γλώσσα μια πιθαμή
Όταν στα μάτια με κοιτάει
Πως μου τη σπάει Πως μου τη σπάει
Αυτό το άστατο παιδί
Έχει κορμάκι σαν σπαθί
Όταν στα μάτια με κοιτάει
Πως λαχταράει Πως λαχταράει
Αυτό το γράμμα
Αυτό το γράμμα που έστειλες
Το διαβάσαμε μαζί
Συλλαβιστά , συλλαβιστά
Σαν το πικρό γλυκό ψωμί
Στην ερημιά μας την πολύ
Πώς να ανθίσει γιασεμί
Στην ερημιά μας την πολύ
Εκεί που εχάθεί η ζωή
Τώρα ήρθες μεσάνυχτα
Στο παλιό μας σπίτι
Έρημο σπουργίτι
Μέσα στο βοριά
Για μια σταλιά παρηγοριά
Στη παγωμένη μου καρδιά
Για μια σταλιά παρηγοριά
Στη γερασμένη μου καρδιά
Κάθε νύχτα το φεγγάρι
Φεύγει και ποιο μακριά
Δεν ανθίζει στην αυλή μας
Ποια η γιασεμιά
Στην ερημιά μας την πολύ
Πώς να ανθίσει γιασεμί
Στην ερημιά μας την πολύ
Εκεί που πέρασε η ζωή
Άφησε τα γινάτια
Δεν έχει νόημα βραδιά χωρίς εσένα
Θα περιμένω μέχρι να φανείς
Και όπου θες εγώ θα σε πηγαίνω
Αφού τα πάντα μωρό μου είσαι εσύ
Άφησε μικρό μου τα γινάτια
Μη με παίζεις με τα δυο σου μάτια
Για ναι μου χαρά μου την καρδιά
Και να θυμηθούμε τα παλιά
Κάθε βράδυ ραντεβού μαζί μου
Και θα σ’ αγαπάω πιο πολύ
Έλα απόψε μέσα στο τσαρδί μου
Έλα να τραβήξουμε και όπου βγει
Γιατί να θες μικρό να αναστενάζω
Και πάψε πλέον να με τυραννάς
Αφού το ξέρω κατά βάθος
Πως για μένα λιώνεις και με αγαπάς
Αχ ! έλα δώσε μου φωτιά
Εδώ θα μείνω στο βουνό
Σαν έρημο πετράδι
Με τη βροχή στα πόδια μου
Δίχως να πιω νερό
Εδώ θα πέσω καταγής
Της άβυσσος πηγάδι
Χωρίς φτερά να κοιμηθώ
Στην άκρη στο γκρεμό
Αχ! έλα δώσε μου φωτιά
Τα χρόνια μου να σβήσω
Και γείρε στο παράθυρο
Να δεις την αντηλιά
Αχ! έλα δώσε μου φωτιά
Να φύγω να πετάξω
Σε άλλα μέρη μακρινά
Μαζί με τα πουλιά
Στης νύχτας μες το χαλασμό
Και στου βοριά τ’ αγέρι
Αφήνω περιστέρι
Με κόκκινα φτερά
Αυτά που σου μαρτύρησα
Τα κάνω προσευχή μου
Το χώμα της φυλής μου
Είναι ποιο σκοτεινό
Αχ , αυτή η λαβωματιά
Καυτό , το δάκρυ , που έριξα
Που είσαι , μακριά μου
Μα είσαι , εκεί
Και εγώ , εδώ
Και δεν μ’ ακούς , καρδιά μου
Θα ήθελα , να ήσουν , εδώ
Και εγώ, στην αγκαλιά σου
Τη νύχτα που χωρίσαμε θυμάμαι
Έπεφτε ψιλή βροχή .
Κι έτσι όπως με κοίταξες φοβάμαι
Είχα μείνει μοναχή .
Και όταν μου άφηνες το χέρι ,
Εσύ Εκείνη τη βραδιά .
Ένιωσα ένα μαχαίρι ,
Μες τα στήθη μου βαθιά .
Πόνεσα , να ξέρεις , πόσο πόνεσα
Ήταν ο πόνος , της ψυχής
Και της δική σου , ενοχής
Κι έκλαψα , να ξέρες πόσο έκλαψα .
Έγινε μπόρα η βροχή
Κι έμεινα πάλι μοναχή .
Την ώρα , που χανόσουν μακριά μου
Ασπρόμαυρη εικόνα , στο μυαλό
Αχ , αυτή η λαβωματιά σου
Θα μου θυμίζει , το πόσο σ’ αγαπώ
Αχ πόσο σ’ αγαπώ
Βήματα κάνω προχωρώ
Χίλιες εικόνες στο μυαλό
Να ξέρες πόσο νοσταλγώ
Να χαθώ για μια στιγμή
Μες στη δικιά σου φυλακή
Στο ποιο αβάσταχτο καημό
Σ’ έκανα αναστεναγμό
Αχ πόσο σ’ αγαπώ
Στο ποιο θλιμμένο δειλινό
Έγινες φως στον ουρανό
Αχ πόσο σ’ αγαπώ
Δώσ’ μου μια στάλα ήλιο
Για να ζεσταθώ
Δεν έχω ένα φίλο
Τον πόνο μου να πω
Αχ πόσο σ’ αγαπώ
Βήματα κάνω προχωρώ
Είσαι σκιά μες το μυαλό
Να ξέρες πόσο νοσταλγώ
Να βρεθώ στην επόμενη στροφή
Μες’ τη δικιά σου φυλακή
Στη ματωμένη μου πληγή
Όλο το αίμα μου είσαι εσύ
Αχ πόσο σ’ αγαπώ
Στο ποιο θλιμμένο δειλινό
Έγινες φως στον ουρανό
Αχ πόσο σ’ αγαπώ ...........
Αχ τσαγκαλού
Αχ τσαγκαλού μπερμπάντισσα
Τη ήθελα και σ’ αγάπησα
Τη ήθελα και σ’ αγάπησα
Και την καρδιά μου μάτωσα
Απ’ το πρωί σε στόλιζα
Για τη ζωή σου γνώριζα
Και σ’ έκανα πεντάμορφη
Αχ τσαγκαλού μονάκριβη
Μόνο μια μέρα σ’ έχω εγώ
σε βλέπω σε καμαρώνω
Και τρίτη ξημερώματα
στο πόνο μου ριζώνω
Όλοι σε τριγυρίζουνε
Την ομορφάδα σου τσακίζουνε
Τα χάδια τους τα πονηρά
Με να μου σχίζουν την καρδιά
Και είναι η μέρα γιορτινή
Αποκριές σαρακοστή
Την ομορφιά σου πήρανε
Και σου την εσκορπίσανε
Κι είναι η νύχτα φλογερή
Σε βλέπουν κι οι περαστικοί
Γελούν μαζί σου οι δύστυχοι
Με να ματώνουν τη ψυχή
Όλοι σε τριγυρίζουνε
Την ομορφάδα σου τσακίζουνε
Τα χάδια τους τα πονηρά
Με να μου σχίζουν την καρδιά
Απ’ τη βροχή σ’ έρημη γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
