|
| Στάση Παραδείσου | | | Αφιερωμένο στα θύματα,στους συγγενείς και στους ειλικρινά ψυχικώς πάσχοντες από την τραγωδία των Τεμπών ,(όπου στέκουν φωτογραφίες των παιδιών)αλλά και κάθε άλλης ανθρώπινης τραγωδίας στους ελληνικούς δρόμους | | Δε θα ξανάρθω σπίτι μαμά,
σου γράφω γράμμα απ'τον Παράδεισο,
σ'ένα κενό ενδιάμεσο με πούλμαν εκδρομής βαδίζω.
Κλωνάρια αφορμής ζητώ,
το τόσο πρόωρο αναγνωρίζω.
Δε θα ξανάρθω σπίτι μαμά,
σου γράφω γράμμα από έναν κήπο,
κι αν τώρα λείπω φταίει η μοίρα.
Συνέχεια στα όνειρα ζητώ,
κύμινο έντονο σε περάσματα στείρα.
Δε θα ξανάρθω σπίτι μαμά,
σου στέλνω γράμμα με αγριοπερίστερο,
το κλάμα σου ύστερο σε παρακαλώ.
Ένα δωμάτιο με πόστερ ζητώ,
εσένα,εμένα,τη μνήμη καλώ.
Δε θα ξανάρθω σπίτι μαμά,
ίσως πέσει το γράμμα σε κάποια κοιλάδα,
άπορη μένει η φεγγαράδα λόγω χαράς.
Όσους αισθάνθηκαν,αυτούς ζητώ
στο περιβόλι μιας ακόμα σκιάς,
στις διαψεύσεις μιας αθώας μαμάς.
Δε θα ξανάρθω σπίτι μαμά.
Μην ανησυχείς όμως για μένα.
Είναι οι ψυχές των φίλων μου εδώ.
Σαν τα τρένα με κεριά.
Βαγόνια γεμάτα σημειώσεις.
Βαριές ημέρες δίχως κυρώσεις.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
tom ps 18-08-2007 @ 12:06 | Αν και η συγκεκριμένη αναφορά είναι 2-3 χρόνια πίσω,
περνώντας προ δεκαημέρου από τα Τέμπη η εικόνα
των χαμογελαστών παιδιών με ένα κεράκι αναμμένο
με συγκίνησε ιδιαίτερα κι έτσι προέκυψε αυτή η δημιουργία. | | Λύχνος του Αλλαδίνου 18-08-2007 @ 19:57 | Πολύ όμορφο και θλιβερό συνάμα αν σκεφτείς ότι οι τύχες μας και οι τύχες των παιδιών μας είναι στα χέρια του κάθε ανεύθυνου, μεθυσμένου, απρόσεκτου και άπληστου που κυκλοφορεί εκεί έξω...
| | Φαληρέας 19-08-2007 @ 14:14 | ::wink.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|