| |
Δειπνησα με την αγρυπνια σημερα
μα δεν μου τα 'πε ωραια.
τα νεα αργουν να φτασουν στην οθονη μου,
και δεν φταιει η κεραια.
Σκορπια λογια απο περαστικους
σχηματιζουν λογικη συζητηση.
Ξημερωσε και παλι χωρις να κοιμηθω.
Τα ματια μου ανημερα θερια.
σκαναρω καθε κινηση στον δρομο
βριζω τον καθε μαστορα
χωρις να νιωθω τρομο.
Νομιζω πως τρελαινομαι
μα δεν το χωραει ο νους μου.
Βηματα που συγχρονιζονται
στου φονικου μου σχεδιου το διαδρομο.
Ολα τηνουν στην παρανοια.
μα νιωθω ασφαλης μενοντας στην αγνοια.
Σκοπια ως το πρωι υποσχεθηκα σε μενα,
να μην περασει αγνωστος
να μη σβηστουν τα γραμμενα.
Το ζωικο βασιλειο παραξενα κοιταει
λεει πως διαφερω σημερα
κι ολη τη γη με μιας παταει.
Κανε να με φοβησεις κι ενοια σου.
Θα 'χω τη σκεψη μου μαζι μου
δεν θα κολωσω ουτε στιγμη
για σενα πινω το κρασι μου .
Ουτε τη μερα εχουμε
ουτε απο που βασταω
δεν εχω δυναμη να βρω
και ολο σε ρωταω.
Τι εγιναν τα πρασινα και χρωνια στολιδια,
που μ'εντυνες με ορεξη και παντα μεναν' ιδια?
Ηρθε ο καιρος να σου το πω,
να σου το ξεστομησω,
να σου το πω λοιπον ευθυς
κι ας με παρεξηγησω.
Δεν ξερω τι μου γινεται ,
κι ολο χρυσο εσεις μου ριχνετε
για να με καλοπιασετε
μα ο,τι κανετε καλα το ξερετε
μα δεν θα με αγορασετε.
Δεν ειμαι εγω για πουλημα,
δεν ειμαι για παζαρια
καποτε το 'ριξα στην τυχη και καηκαν τα ζαρια.
Ψηλοι κυριοι στην αυλη μου
νομιζω πως πεθαινουν
καποιος να τους σηκωσει απο δω,
γιατι ολο πληθαινουν...,
μα το ξαναπα,...
Εγω δεν κοιμαμαι,
εγω ειμαι ξαγρυπνος φρουρος
και της κοινης μας λογικης
αυτορκισμενος τιμωρος...
κανενας δεν γλυτωνει,
στον υπνο σας θα ερθω
και μεσα απ'το σεντονι...,
στον υπνο σας θα μπω
και θα τ'αλλαξω ολα
γιατι και παλι δεν κοιμαμαι,
και το κεφαλι μου θα σπασω
μεχρι κατι για το καλο να πω , θυμαμαι.
λυπαμαι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
