| |
Πρόσωπα απρόσωπα, στους δρόμους αλητεύουν
Στήνουνε βράδυ τον χορό, αγάπη παζαρεύουν.
Και ‘συ μέσα στης γόβες σου, πουλάς αγάπης χάδι
Νομίζεις έτσι θα σωθείς, απ’ τον δικό σου Άδη.
Το ρίμελ κι’ κολόνια σου, σκεπάζουν την οσμή σου
Μα τα σκουπίδια γίνανε πολλά, βαθιά μες την ψυχή σου.
Σ’ ένα βιβλίο διάβασες, για πρίγκιπες αθώους
Μα στην αθωότητα, δεν θα βρεις άλλους σώους.
Συχνά τα βράδια μοναχή, αλλάζεις την τιμή σου
Ματώνεις μέσα σου πολύ και πνίγεις το φιλί σου.
Αλλάζεις ένα σ’ αγαπώ μ’ ένα τσουβάλι χρήμα
Αλλάζεις την ψυχούλα σου μ’ ένα αγάπης ποιήμα.
Χρυσό το περιτύλιγμα, αδειάζει το μυαλό σου
Ψάχνεις το λάθος σου να βρεις μα χάνεις τον καιρό σου.
Εσύ στα λούσα έμαθες, αυτή είναι η ζωή σου
Κι αυτό γιατί δεν κοίταξες, ποτέ μες την ψυχή σου.
Εκεί ζει ένα παιδί, δεν ξέρει από παζάρια
Αγάπη ψάχνει για να βρει, μες τα δικά σου χάδια.
Αγάπη που ‘χει πληγωθεί, μες τα πολλά τα χέρια
Εκείνα που σ’ αγγίξανε, σα κοφτερά μαχαίρια.
Συχνά τα βράδια μοναχή, αλλάζεις την τιμή σου
Ματώνεις μέσα σου πολύ και πνίγεις το φιλί σου.
Αλλάζεις ένα σ’ αγαπώ μ’ ένα τσουβάλι χρήμα
Αλλάζεις την ψυχούλα σου μ’ ένα αγάπης ποιήμα.
[B][/B][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
