Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σπαραγμός
 καλή βδομάδα σε όλους(ες)
 
Σπαραγμός

Τον σπαραγμό της μάνα γής
Ακούω που σφαδάζει
Γιατί μιά μάνα είμαι και γώ
Και νιώθω πώς στενάζει

Φωτιές με γλώσσες πύρινες
Που στο κορμί μου ανάψαν
Και απ΄όπου κι΄αν πέρασαν
Ότι βρήκαν το κάψαν

Τα δέντρα που έφερναν βροχή
Αέρα και οξυγόνο
Και όλα τα ζωάκια μου
Έχασα και έχω πόνο

Τίποτα δέν μου άφησαν
Τα κάναν όλα στάχτι
Αχ νά ήξερα ποιός είναι αυτός
Που μ΄’ έχει τόσο άχτι

Κλαίω μα ποιός με νοιάζεται
Λιγάκι και εμένα
Σαν βλέπω τούς ανθρώπους μου
Κορμιά απονθρακωμένα

Η μάνα τα τρία παιδιά
Τα είχε αγγαλιάσει
Σαν κότα τα κοτόπουλα
Με το κορμί σκεπάσει

Αλλά δεν τα κατάφερε
Αυτά για να τα σώσει
Αφού κανείς δέν μπόρεσαι
Βοήθεια να της δώσει

Την πιό μεγάλην μου έδωσαν
Καταστροφή γιά χρόνια
Να αναπνεύσω δέν μπορώ
Μου κάψαν τα πνευμόνια

Κάψανε δάση και χωριά
Ανθρώπους και τα σπίτια
Πικρό το δηλητήριο
Που μ΄έδωσαν και είπια

Και μου ξεσχίζει την καρδιά
Ο πόνος και τα στήθια
Ότι είχα μου το σάρωσαν
Αυτή είναι η αλήθεια

ΟΙ πυροσβέστες προσπαθούν
Με σθένος και με θάρος
Ότι μπορούν να σώσουνε
Παλεύουν με τον χάρο

Στην μάχη εριχτήκανε
Με τόλμή και αντρεία
Κούραση δεν λογάριασαν
Κρατώντας την αντλία



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

natalia mitsiou
 
elena351
27-08-2007 @ 08:50
::cry.:: ::sad.:: ::oh.::
Χρίστος Κ.
27-08-2007 @ 09:02
Αφού η κακία πλήθυνε και η αγάπη εξαφανίστηκε
Τότε ο Θεός απομακρύνθηκε και η φωτιά ωραία επιβλήθηκε!
iokasth
27-08-2007 @ 09:07
Mακάρι να μην χρειαζόταν να γράψεις αυτό το ΥΠΕΡΟΧΟ ποίημα
που με ευαισθησία, και πόνο μάνας μας χάρισες!!
Την αγάπη μου.
ΝεφΕλλη
estia
27-08-2007 @ 09:06
Θεέ μου πόσο μπλέ συσόρεψες
πίσω του να κρυφτείς; ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
mistiriodis
27-08-2007 @ 09:09
ti na poume gia mia tetoia katastrofi!toulaxiston na teleiwsei epitelous! ::cry.:: ::cry.:: ::cry.::
ΝΟRA
27-08-2007 @ 09:12
Γλυκειά μανούλα! Την αγάπη μου.
AETΟΣ
27-08-2007 @ 11:45
.............. ::cry.::
maninoula
27-08-2007 @ 11:50
::cry.:: ::sad.:: ::cry.::
Αριάδνη20/08
27-08-2007 @ 12:19
::cry.:: ::oh.:: ::no.::
primavera
27-08-2007 @ 14:09
Μπράβο Ναταλία

Μέσα απο αυτήν την τραγωδία βγήκε ένα ποιήμα πολύ καλό


::sad.::
Ζήνωνας
27-08-2007 @ 14:38
Καλησπέρα Ναταλία.

Συγχαρητήρια για το ποίημά σου! Είναι θαυμάσιο.
Μακάρι να έχει πολλούς αποδέκτες...

Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!
poetryf
28-08-2007 @ 10:56
"Την πιό μεγάλην μου έδωσαν
Καταστροφή γιά χρόνια
Να αναπνεύσω δέν μπορώ
Μου κάψαν τα πνευμόνια"
Διορατικότατο και συγκινητικό το γραπτό σου Ναταλί μου!
::love.::
Καλή συνέχεια... ::hug.::
AATON
01-09-2007 @ 04:01
Να 'σαι πάντα καλά Ναταλία μου..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο