Είδα το θάνατο σαν φίδι τυλιγμένο
Πάνω στο σώμα ενός τετράχρονου παιδιού
Από το φόβο και τη φρίκη μεθυσμένο
Να γλείφει αίματα και λάσπες του χαμού
Και μες τα μάτια να σαπίζει το σκοτάδι
Να μεταφράζει τη ζωή χωρίς σκοπό
Άδειος ο δρόμος και ο χρόνος μου ξυράφι
Εδώ δεν έχει η ζωή πια γυρισμό…
