| |
[align=center][I][B]Το γράμμα σου το έφερε ο άγριος βοριάς
Αυτός που έχει σβήσει τα λόγια της φωτιάς
Μου γράφεις πως δε μ’ αγαπάς καρδούλα μου μικρή
Πως ίσως να με ξανά βρεις σε άλλη εποχή
Εκεί που η σελήνη ζει με όνειρα μεγάλα
Και τα μαργαριτάρια σου αστράφτουν μεσ’ τη γυάλα
Ποτέ δεν ήμουνα σκληρός χατίρι δεν σου χάλασα
Κι όμως με απαρνήθηκες και ‘φυγες για τη θάλασσα
Αντίο λοιπόν ομορφιά μου
Σ’ αφήνω να πας στο καλό
Να βρεις ότι ψάχνεις καρδιά μου
Κι ας μ’ έχεις κάνει τρελό
Το γράμμα σου το διάβασα μια νύχτα
Τα δάκρυα μου δένω με σκοινιά
Πως έγινε η αγάπη μας μια πίκρα
Και τώρα ζω μέσα στη λησμονιά
Ο άγριος βοριάς όλα τα παίρνει
Και τα σκορπίζει βασανιστικά
Πίκρες και σύννεφα αυτός μόνο μου φέρνει
Και από τότε ζω με ηρεμιστικά
Αντίο λοιπόν ομορφιά μου
Σ’ αφήνω να πας στο καλό
Να βρεις ότι ψάχνεις καρδιά μου
Κι ας μ’ έχεις κάνει τρελό
Το γράμμα σου το έφερε ο άγριος βοριάς
Αυτός που θα γκρεμίσει τον τοίχο της σκλαβιάς
Μου γράφεις πως με μίσησες καρδούλα μου μικρή
Γιατί φευγάτος ήμουνα και σ’ άλλη εποχή
Ζούσα εγώ στον κόσμο μου χωρίς προοπτική
Γι’ αυτό και ‘συ δεν γούσταρες να είμαστε μαζί
Ποτέ δεν ήμουνα σκληρός χατίρι δεν σου χάλασα
Κι όμως με απαρνήθηκες κι έφυγες για τη θάλασσα
Αντίο λοιπόν ομορφιά μου
Σ’ αφήνω να πας στο καλό
Να βρεις ότι ψάχνεις καρδιά μου
Κι ας μ’ έχεις κάνει τρελό[/B][/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
