| Και τι να πώ πλέον εγώ για την αγάπη
πώς να μιλήσω και ποιά αισθήματα να βρώ
Αφού έγινα φίλος νωρίς με την απάτη
κι ήρθε σα σίφουνας και μ'εκοψε στα δυό
Είπα τραγούδια όμως πολλά γι'αυτή και λόγια
και είχα ζήσει γλυκές στιγμές που αναπολώ
Μέχρι που αυτή τις κλείδωσε όλες σε υπόγεια
κι έμεινα 'γώ γονατιστός να σε ζητώ
Δεν ήταν μιά ήταν πολλές οι χαρακιές της
πάνω στο βάσανα πνηγμένο πια κορμί μου
Πήρε τα πάντα να χορτάσει πια η δίψα της
γιαυτό και έγω την έδιωξα απ΄τη ζωή μου
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|