χρήστος
02-09-2007 @ 02:16 | πανέμορφο είναι Μαρία και με νόημα... καλημέρα | |
CHЯISTOS P
02-09-2007 @ 02:39 | "Διάλεξε τώρα.. ποιό μαχαίρι με πονά"..
"Σκύψε μονάχα την ανάγκη μου να πιεις..."
Κάθε στίχος σου είναι και μια πρόκληση , Μαρία μου !..
Πώς τα καταφέρνεις πάντα τόσο καλά ;
| |
Μαρία Χ.
02-09-2007 @ 02:41 | Βρε Χρήστο Π... αυτό και δυο ακόμα είναι της χθεσινής εσοδείας.. ούτε που θυμόμουν τί είχα γράψει... δεν πάω καλά λέμε... ::lost.:: | |
lookingfor
02-09-2007 @ 03:13 | πολύ καλό | |
Άθη Λ.
02-09-2007 @ 03:49 | εσύ που να καταλάβεις Μαρία μου?
φτανει που σε καταλαβαίνουμε εμείς...
είδες? πάλι τη σκληρή δουλειά εμείς την κάνουμε..::angel.::
εσύ απλά.. γράφεις!!!!!!
απλά... γράφεις!!!!!!!! ::love.:: | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
04-09-2007 @ 12:41 | Ναι ρε γαμώτο τι θα γίνει με σένα; Θα πίνεις το κρασάκι σου θα μασάς τα φύλλα σου και μετά εμείς την επομένη θα πονοκεφαλιάζουμε να καταλάβουμε τι εννοούσε η ποιήτρια ;
"Ένα χαμόγελο με δίχως μια σκεπή" τι να καταλάβω δηλαδή ;
Ποιο είναι το χαμόγελο χωρίς σκεπή ; Το μουστάκι του που ξύρισε ίσως ; Και πως το χαμόγελο μπορεί να σε ζυγίζει ;
Τι ίναι ; Το νέο επαναστατικό ζυγοχαμόγελο ;
Τουλάχιστον να μας έλεγες και μας πως φτιάχνεται ο μαγικός ζωμός που πίνεις... ::smile.:: | |
 |
