| |
Βγήκε ο μεγάλος στο μπαλκόνι για ομιλία
ούτε έναν γνώριζε, μα ήρθαν να τον δουν
φωνές γεμάτη και πανό πολύχρωμα η πλατεία
σκυλάκια όλοι την ουρά τους που κουνούν.
Οι σύμβουλοι γράψαν στο χαρτί τον λόγο που θα πείσει
πήρε βαθιά αναπνοή, γουλιά απ΄ το ποτήρι
έπρεπε ο καθένας τους εκείνον να ψηφίσει
για είσοδο μες τη Βουλή, αυτοί είχαν το ανοιχτήρι.
Χτυπιόταν ο κόσμος, φώναζε, σημαίες ανεμίζαν
όσο τα λόγια τα παχιά έπεφταν σα σφαίρα
αν ήταν τούτος αρχηγός, σα λούλουδα θ΄ ανθίζαν
και θα περνάγανε καλά του χρόνου κάθε μέρα.
Θάχαν δουλειά - ασφάλεια - σχολειά - νοσοκομεία
θάχαν αυξήσεις τρομερές - ειρήνη - ευτυχία
τα πάντα θα είχαν αν αυτός πρωθυπουργός γινόταν
και σίγουρα όσα υπόσχονταν, ποτέ δε θ΄ απαρνιόταν.
Έφτασε τέλος κάποτε σε τούτο το χαμό
μπήκε μέσα ο αρχηγός, έβαλε ουισκάκι
το σώμα του αισθάνθηκε ωραίο - ελαφρό
πάντοτε τον ηδόνιζε το ψέμα στον κοσμάκη.
Όλοι τους διέλυσαν, μαζέψαν τις σημαίες
πήγαν να πιούν έναν καφέ, να φάνε μία πίτσα
τι δυνατές ζήσαν στιγμές και πόσο ήταν ωραίες
του αρχηγού τους οι φωνές και η σύζυγός του Λίτσα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
