Ζήνωνας
04-09-2007 @ 08:40 | Καλησπέρα Αθανασία μου.
Ό,τι αξίζει, πονάει και είναι δύσκολο.
Με τα μάτια κλειστά χάνουμε τον στόχο μας και οδηγούμαστε από το πλήθος.
Με τα μάτια ανοιχτά οδηγούμε τη ζωή μας.
Κι εσύ με αυτό το γραπτό μας καθοδηγείς!
Εξαιρετικό!!
Καλό απόγευμα και καλά να περνάς! | |
CHЯISTOS P
04-09-2007 @ 08:43 | άει... έσβησα το σχόλιο και συντάσσομαι με τον αγαπητό Ζήνωνα !
την καλησπέρα κι από μένα | |
Φαληρέας
04-09-2007 @ 09:04 | ::oh.:: | |
ORLANDINA
04-09-2007 @ 10:04 | Κι έτσι όπως διχάζεται η φύση των άνθρωπων και των Θεών
στ'ανάμεσο της φθοράς και της αφθαρσίας
είναι φορές που στηλιτεύω το όνειρο μιας ασώματης Αθανασίας!!
::theos.:: ::theos.::
ΤΗΝ ::love.:: ΜΟΥ! | |
Γιώργος_Κ
04-09-2007 @ 10:51 | που μ'έχει μάθει μονάχα να υπομένω,
να μην αγωνίζομαι
να σκύβω το κεφάλι και να κρύβομαι ... ::lost.::
Επαναστάτησε ΤΩΡΑ, ας επαναστατήσουμε όλοι ΜΑΖΙ ! | |
Σελίνα
04-09-2007 @ 11:36 | είναι φορές...
... που τρελαίνομαι να σε διαβάζω
Αριστουργηματική | |
Spartinos
04-09-2007 @ 11:46 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::up.:: | |
foteinos
04-09-2007 @ 18:53 | Μα έτσι όπως δέθηκα κόμπους μες στη μήτρα της μάνας μου
κανείς πια δε μπορεί να μ'αφουγκραστεί ή να με νιώσει
μήτε και η ίδια να αισθανθώ την ισχνότητα των παλμών μου
Είναι φορές που πεθαίνω εκεί μέσα
μα ανασταίνομαι έξω μου
μη θέλοντας να γεράσω μικρή και ανώφελη....ως απόδοση εξαιρετικό... μου αρέσει η νέα Αθανασία
::smile.:: | |
agrampeli
05-09-2007 @ 05:34 | ::up.:: ::up.:: | |
Άθη Λ.
05-09-2007 @ 05:39 | τι γράφεις μωρέ?????????????????? ::oh.::
Ψυχή μου!!!!!!!!! ::love.:: | |
poetryf
05-09-2007 @ 08:55 | Καλησπέρα στιχο-οικογένεια!
Υποβάλλω τα σέβη και τις ευχαριστίες μου!
Μια ::hug.:: για όλους με την ::love.:: μου! | |
candy-candy
05-09-2007 @ 15:37 | Φορές που ξυπνώ μα κοιμάμαι ακόμα
γιατί διστάζω να ανοίξω τα μάτια μου και μαζί την ψυχή μου
Τόσο μα τόσο αληθινό!!! ::blush.:: | |
TAS
06-09-2007 @ 14:02 | Είναι φορές που ξυπνώ με μιαν απόγνωση εφήμερη
κι εγώ...
τρομαγμένο παιδί κι ορφανό παραμένω
κι εγώ... ::sad.::
Αθανασία μου... | |
 |
