Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ένα γεφύρι η ζωή μου μοναχά
 Πάει.. έχω ξεφύγει τελείως.. αφιερωμένο και αυτό.. όπως και όλα μου.. - στη δουλειά.. εν μέσω πανικού ! -
 
Πύρινες λαίλαπες φλογίζουν το μυαλό
Παραληρούν μέσα σε ρίγη οι αισθήσεις
Πετούν τα σμήνη των ερώτων στο γυαλό
Ο ουρανός μου.. θάλασσα από αναμνήσεις...

Κι εσύ.. ο Ήλιος μου.. καθάριος πλοηγός
Άνεμος πάθους μες στα ξέπλεκα μαλλιά μου
Η αγκαλιά σου.. νοερή θαλαμηγός
Να σεργιανίζει στην αγάπη τη χαρά μου...

Ζεστή οδύνη ο αφρός του στεναγμού
Κύματα πόθου βασανίζουνε τα βράχια
Και μια ατίθαση καρδιά.. σκλάβος λυγμού
Να ανασαίνει στους βυθούς.. με δίχως βράγχια...

Γυμνά τα όνειρα.. στο δέρμα μου κολλούν
Βδέλλες ρουφάνε του κορμιού μου τα φαρμάκια
Οι προσμονές έρωτα ανέφικτου πονούν
Πανιά σκισμένα στης ανάγκης τα κατάρτια...

Ένα γεφύρι η ζωή μου μοναχά
Όχθες ενώνει.. αγκαλιάζει ένα ποτάμι
Πέτρα κορμί.. με τα θεμέλια σαθρά
Ορδές θνητών το διαπερνούν.. ως να πεθάνει...



7-9-2007


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
CHЯISTOS P
07-09-2007 @ 07:42
Φταίω εγώ που κολάζομαι μετά ;

Είναι ένα πέτρινο γεφύρι η καρδιά μου
που με διαβαίνουν βιαστικά οι περαστικοί
νοιώθω τις έγνοιες τους στα βήματά τους χάμου
άλλος γι ανάγκη , άλλος ταξίδι, άλλος φυγή…

Και δεν τους κρίνω, μον’ την θλίψη μου στοχιέμαι
που μύρια αισθήματα περνούν για μια στιγμή
-μα ένα γιοφύρι είμαι, δεν το ξεγελιέμαι,-
πώς να γευτώ του καθενός τη συλλογή ; !

Κι έτσι το αισθάνομαι, γιατί έτσι το νομίζουν
πως πράγματι άψυχο ορθιέμαι και βουβό,
την ιστορία μου την μαύρη δεν γνωρίζουν
κι ούτε που σκέφτονται αν νοιώθω ή αν πονώ.

Είμαι κι εγώ ένα γεφύρι στη σειρά του....
Τι σαν την δόξα μου αγνόησαν πολλοί !
Τι κι άν του μάστορα την όμορφη κυρά του
κλείνω στα σπλάχνα, σαν αλύτρωτη πληγή….

28-11-2006

Καλό σου απόγευμα !
Μαρία Χ.
07-09-2007 @ 07:51
Πάντως εγώ δεν φταίω !


Παίρνω το φως από τ' αστέρια
Από τους γλάρους το φιλί
Κι όπως κρατώ τα δυό σου χέρια
Αστράφτει μέσα μου η σιωπή...

Τούτη η στιγμή να μην τελειώσει
Να γίνει τ' άγγιγμα νερό
Ένα ποτάμι να ενώσει
Άσπρα γεφύρια στον καημό...

Φεύγουν τα δέντρα..τα λουλούδια
Φεύγουν τα σπίτια κι οι σταθμοί
Και μένει μια αγκαλιά τραγούδια
Το "σ' αγαπώ"..εγώ κι εσύ...

Γιατί ο πόνος..πάντα ανθίζει
Κρύβει το γέλιο στην ψυχή
Μια ρόδα είναι που γυρίζει
Το παραμύθι στην αρχή...

6/4/2005

Καλό απόγευμα να έχεις κι εσύ Χρήστο μου !
agrampeli
07-09-2007 @ 08:44
πολύ όμορφα ::yes.:: ::up.::
poetryf
07-09-2007 @ 09:42
Κουμπάροι μου σκίσατε...μολις βρω χρόνο θα εισέλθω κι εγω στο αδυσώπητο της δημιουργικής σας πνοής, χιχι! ::love.:: ::hug.::
Μαρία αν ήμουν κοντά βεβαιως και θα σε βοηθήσουσα...
Δυστυχως είμαι λίγο μακριά καλή μου,
οπότε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!!! ::laugh.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
07-09-2007 @ 10:15
Εγραψες.......Μαρια μου απο τα πιο ομορφα δικα σου. Τα σεβη μου !!!!!!!
ΣΟΦΙΑ(21)
07-09-2007 @ 13:30
πανεμορφο....
την καλησπερα μου...
Λύχνος του Αλλαδίνου
07-09-2007 @ 17:30
...ένα γεφύρι που το περνάς κάθε ημέρα, μπαίνεις στο περιβόλι του μυαλού σου, κόβεις 2-3 λουλουδάκια και έτσι απλά μας τα χαρίζεις...και πριν ακόμα χαθεί η φρεσκάδα από τα χθεσινά, εσύ μας χαρίζεις και άλλα και άλλα....
monajia
03-03-2012 @ 19:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο