Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 03:20 | Σιγά ρε Σωκράτη !! Με κούφανες !! Καλημέρα... ::hug.:: | |
jenny
08-09-2007 @ 03:30 | Μια καλημέρα θα κρατώ τα πρωϊνά
Μόλις ανοίγεις το παράθυρο στο σπίτι
Σαν αεράκι να σε ντύνει ελαφρά
Μ' ένα τραγούδι.. το δικό μου καρδιοχτύπι...
την καλημέρα μου στην στοιχοπαρέα! | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 05:18 | Έχει κανείς τους στίχους από το " Μια καλημέρα είν' αυτή.. πες την κι ας πέσει χάμω..."... λατρεύω αυτό το τραγούδι !! | |
Φαληρέας
08-09-2007 @ 05:29 | ::theos.:: ::love.:: ::hug.:: | |
Aris4
08-09-2007 @ 05:31 | Στιχους δεν εχω .......
μετα χαρας ομως γαιδουροφωναζω κι εγω μια
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ::up.:: ::kiss.:: | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 05:36 | ΜΑΥΡΗ ΚΙ ΑΡΑΧΝΗ ΝΑ 'ΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΣΟΥ !!!
ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΤΗΝ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ ΣΟΥ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ.. ΑΡΗ !!!
ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΡΕ??? | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 05:40 | ::mad.:: ::mad.:: ::mad.:: | |
agrampeli
08-09-2007 @ 05:47 | Μια καλημέρα θα κρατώ τα πρωϊνά
Μόλις ανοίγεις το παράθυρο στο σπίτι
Σαν αεράκι να σε ντύνει ελαφρά
Μ' ένα τραγούδι.. το δικό μου καρδιοχτύπι...
Μαρία είσαι υπέροχη και υπέροχα γράφεις την ::love.:: μου
και την καλημέρα μου αν και εδώ που είμαι είναι νύχτα ::yes.:: ::up.:: | |
CHЯISTOS P
08-09-2007 @ 05:54 | Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Στο μονοπάτι σαν θα βγεις,
Μιας ανοιξιάτικης αυγής,
Να μη ξεχάσεις να της πεις
Μια καλημέρα της ζωής
Μια καλημέρα είν' αυτή
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Πες τη κι ας πέσει χάμω
Παλάτια χτίζουν οι θεοί
κι εμείς πάνω στην άμμο
κι εμείς πάνω στην άμμο
Με τα χαράματα σαν βγεις
Από την πόρτα της ζωής
Μια καλημέρα να της πεις
Κι ας είσαι μόνος μες στη γη
Μια καλημέρα είν' αυτή ....
Καλημέρα σου Μαρία μου και καλημέρα σε όλη την στιχοσυντροφιά.... | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 06:06 | ... γιατί ήμουν σίγουρη πως θα το βρεις εσύ;;!!.. δεν πρόλαβα να ψάξω βέβαια.. υπάρχει εδώ μέσα;;
Σ' ευχαριστώ Χρήστο μου.. το λιγότερο.. κι αντί σχολίων.. λέω από δω κι εμπρός.. κάποιες φορές τουλάχιστον.. να καταθέτουμε δημιουργίες ανθρώπων που δεν υπάρχουν πια.. αλλά τους χρωστάμε τόσα.. μα τόσα... ::love.::
("πες την".. λέει νομίζω.. κι ένα γράμμα σε τέτοιο αριστούργημα.. μετράει.. δεν παίρνω και όρκο βέβαια..) | |
o LiLuPe
08-09-2007 @ 06:08 | mu aresi poli . KALIMERUDIA ::yes.:: | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 06:21 | Ημέρα είναι εκεί.. o LiLuPe - τί θα πει αυτό?? - από πού μας διαβάζεις;; | |
Aris4
08-09-2007 @ 06:37 | Βρισε οσο θες ρε ::mad.::
Τωρα τσακω αλλο ενα ::kiss.::
Ετσι για να σου τη σπασω ρε ::razz2.:: | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
08-09-2007 @ 08:23 | Σε μια πετσέτα κέντησα το "Σ' αγαπώ"
Για να χαϊδεύει τρυφερά το μάγουλό σου...
Ακόμα ένα μπουκέτο φρέσκα λουλούδια της ψυχής σου...
Τι ομορφιά...Καλημέρα... | |
elena351
08-09-2007 @ 09:47 | Κουμπαρούλα μου γλυκειά...ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
Αυτός ο Άρης μας ξεκούφανε πρωί πρωί ο άνθρωπος...τι στα κομμάτια κουφοί είναι οι ΤΕΞΑΝΟΙ;;;;
Και στον κύριο Χρήστο που είναι λίγο πολλά βαρύς σήμερις καλημερούδια....
Μιά καλημέρα με τριαντάφυλλα θα᾽ρθώ
να σου προσφέρω και γλυκά να σ᾽αγκαλιάσω
να σου χαιδέψω τα μαλλιά να μοιραστώ
την ζεστασιά την πρωινή σου να προφτάσω.
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
vas
08-09-2007 @ 14:43 | ρε Μαρία άνθρωποι είμαστε... τι στιχάνθρωποι? | |
candy-candy
08-09-2007 @ 15:12 | Τέτοια που ναι η ώρα καληνύχτα...
...αλλά τόσο γλυκιά καλημέρα δεν έχω ξανακούσει Μαράκι μου!!! ::blush.:: ::smile.:: | |
CHЯISTOS P
08-09-2007 @ 15:23 | Καλημέρα !
Γλυκά, σαν “καλημέρα μου" αφήνω,
στο άδειο το κατώφλι σου να δεις,
ένα κατάλευκο μπουμπούκι από κρίνο
πρωί, σαν απ’ την πόρτα σου θα βγεις.
Την ευωδιά του θέλω να κρατήσεις
στην πρώτη της ημέρας σου πνοή
κι ένα καινούριο όνειρο ν’ αρχίσεις
νοσταλγικό, σαν αγκαλιά θωπευτική.
Την πόρτα σου ποτέ δεν θα χτυπήσω,
κι ίσως ποτέ το πρόσωπό μου να μη δεις,
μόνο τον πάλλευκο τον κρίνο θα αφήσω
σαν ένα μήνυμα χαρμόσυνο ζωής.
Μη ρωτηθείς ποτέ ποιος το ‘χει φέρει,
-θα ‘χω και πάλι καταλήξει στη φυγή,-
νόμισε μόνο, πως το έφερε τ’ αγέρι
σαν να σου είπε “καλημέρα” η αυγή !
-.-
15-1-2007 | |
Μαρία Χ.
08-09-2007 @ 15:52 | Μου λείπεις περισσότερο τη νύχτα
Μονάχη μου σαν βλέπω το φεγγάρι
Του έρωτα σαν γεύομαι την πίκρα
Μια κάλπικη δεκάρα στο ταγάρι…
Μου λείπεις περισσότερο τη νύχτα
Στο φως ενός κεριού που σιγολιώνει
Το σώμα σου παράδεισο να είχα
Το χρόνο να θωρώ να μην παλιώνει…
Μου λείπεις περισσότερο τα βράδια
Στο άδειο τους σκοτάδι που σε πνίγει
Σ’ εκείνα τ’ αφανέρωτα τα χάδια
Στην κάθε σου σιωπή που με τυλίγει…
Μου λείπεις περισσότερο απόψε
Το αύριο.. το χθες μου.. δε με μέλλει
Τα άσπρα μου τα κρίνα έλα κόψε
…Βασίλισσα.. στην άδεια σου κυψέλη…
29/11/2006
Καλημέρα σου Χρήστο μου... | |
 |
