| |
Κάθε βράδυ που είμαι μόνος
είναι ο ποιο μεγάλος πόνος
που αισθάνομαι για εσένα
μάτια μου γλυκά και ξένα
πως να ζήσω αυτήν την πόλη
στους ρυθμούς να ξεφαντώνει
και εγώ εκεί θλιμένος
γύρω μου ο κόσμος ξένος
μόνος ψαχνω την αλήθεια
στον γνωστών τα παραμύθια
μόνος ψάχνω να σε βρω
και στους δρόμους θα χαθώ
από Πειραιά,Θησείο
μες στον κόσμο και στο κρύο
απ΄την Κόρινθο,Χαϊδάρι
θυμωμένος σαν λιοντάρι
από Νίκαια,Μαραθώνα
χάνω της ζωή μου χρόνια
δεν μπορώ να ηρεμήσω
σε ικετεύω γύρνα πίσω
μην μου δίνεις άλλο πόνο
χάνω της φωνής τον τόνο
από Ναύπλιο,Νεμέα
εκεί θα με βρίσκει η μέρα
θα σε ψάχνω όπου έχεις πάει
κάθε τι μπροστά μου σπάει
γίνεται χίλια κομμάτια
και όλα αυτά τα μονοπάτια
που μου έμαθες εσύ
αγάπη μόνη και αδειανή
έχουν πλέον ερημώσει
και η μοναξιά η τόση
έγινε βαρύ φορτίο
από Γκάζι,Μεταξουργείο
όλα έρημο τοπίο
αφού δεν βρίσκεσαι εκεί
η νύχτα μοιάζει ορφανή
και το κινητό να στέκει
μες στην ησυχία του να βρέχει
στάλες πόνου και μοναξιάς
μα κάτι μέσα μου λέει
ότι νοιάζεσαι για εμάς...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
