| |
Μη με κοιτάς μ’ αυτά τα μάτια τα μεγάλα
Μη με χτυπάς μ’ αυτό το βλέμμα τ’ αδειανό
Νιώθω πως φεύγεις και σκορπώ τον πανικό
Και μες στη σκέψη ένας γκρεμός με παρασέρνει
Μη με ρωτάς μ’ αυτές τις λέξεις που πονάνε
Μη με πουλάς για ένα άπιαστο κενό
Ξυπνώ και τρέχω απ’ της εικόνας τον χαμό
Γίνεσαι κύμα κι η ανάσα λιγοστεύει
[B][I]Δε θυμάμαι να μου είπες
ούτε μια καλή κουβέντα
Δε θυμάμαι γιατί ακόμα σ’ αγαπώ
Τι μου ‘χεις κάνει
Και δεν έχω
στη ζωή μου πλέον ρέντα
Δε θυμάμαι
Αν μπορώ να κοιμηθώ[/I][/B]
Μη με κοιτάς μέσα απ’ το άδειο σου ποτήρι
Ότι κι αν δεις θα είναι άλλη εκδοχή
Σαν παραμόρφωση θα μοιάζει η εποχή
Και μια μεγέθυνση σε όλα αυτά τα πρέπει
Μ’ έχουν τα όνειρα για πάντα καταστρέψει
Κι ότι είναι αλήθεια μοιάζει όνειρο κι αυτό
Ξυπνώ και βλέπω πάλι γύρω μου καπνό
Και κάπου ανάμεσα τον ήλιο να θεριεύει
[B][I]www.eliaspolitis.gr[/I][/B] ( Ε )
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
