| |
Το ξημέρωμα με βρίσκει
Σε ταξίδια του μυαλού
Στα ναυάγια να κρύψει
Την εικόνα αυτού ‘νου
Πως με έχεις καταντήσει
Ψάξε, κοίτα να ρωτήσεις
Και αν ακόμα δεν σε νοιάζει
Ξέχνα τώρα ότι μου μοιάζει
Πολύ έχω πονέσει
Και η καρδία μου υποφέρει
Τα δικά σου λάθη βλέπεις
Και τον χρόνο πίσω φέρνεις
Λόγια πολλά ακούγονται
Τι ‘ναι αλήθεια? Τι ‘ναι ψέμα?
Όλα παραμύθια φαίνονται
Όλα σκηνοθετημένα
Ξημέρωσε και ύπνος δεν με παίρνει
Το μυαλό σ’ εσένα κολλημένο
Ο χρόνος περνά , ο ήλιος ανατέλλει
Και εγώ ακόμα εδώ να υποφέρω
Μα αγάπη μου γλυκιά
Ένα συγνώμη δεν μου φτάνει
Στη δική μου την καρδιά
Κακό μεγάλο έχεις κάνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
