Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μνήμη προχωρά σαν αράχνη
 
τι ωραία που ξυπνάς με τα φιλιά σου κάποιον

στα όρια της νοσταλγίας
το πέπλο του ονείρου σε ντύνει αγία, ή μάλλον κάτι πιο πρόστυχο από αυτό..

ποιον ξυπνάς τώρα με τα φιλιά σου

στα όρια μιας υπερσυντέλικης προσευχής, βγαίνω ξανά άρρωστος
για να υπερασπιστώ το δικαίωμα του παλιάτσου

να κοιτάει τον κόσμο από απέναντι...

να κάνει ανάλαφρα βήματα

υπό από το βλέμμα ενός ογκώδους ουρανού
υπό την σιωπή όλων των ερωτοχτυπημένων κρανίων
υπό την υστερία που ακολουθεί πάντα
έναν ανούσιο παρελθοντικό αυνανισμό.


Νιώθω μακιγιαρισμένος και αδιανόητος
μπροστά στη σημασία σου πια...

Μια ξεκάθαρη παραβίαση του νομοπλαίσιου της φαντασίας

Μια επιστροφή στον καθρεύτη
και

η σκέψη

πως θα ήθελα να με θάψουν με βροχή.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Paxatouridis
10-09-2007 @ 17:07
Χάρτινος ουρανός, Ξύλινα Σπαθια
Amsterdemon
10-09-2007 @ 17:12
http://www.movieworld.gr/photos/movies/1PSIHI2.jpg
justawoman
10-09-2007 @ 17:30
μου άρεσε εξαιρετικά ο τίτλος...
μνήμη αράχνη που παγιδεύει τις στιγμές στα δίχτυα της και τις φυλακίζει μέχρις εξόντωσης... ύστερα τις καταπίνει αμάσητες
αφήνοντας κενά... κενά... κενά...

άψογος!!!
balistreri
11-09-2007 @ 03:24
κάποιες όμως μετά το σεξ τρώνε το αρσενικό...
TAS
11-09-2007 @ 04:50
πέπλα ονείρου και νοσταλγία, στα όρια μιας απροσδιόριστης
αίσθησης ματαιότητας
ποιον ξυπνάς τώρα με τα φιλιά σου;
υπό την σιωπή όλων των ερωτοχτυπημένων κρανίων :
Είναι ο αυνανισμός ουσία; Η ουσία;
Μαζί σου κάτω απ’ τη βροχούλα…

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο