|
| Αποκαλύπτομαι | | | κι εγώ η κιβωτός που το σήμερα κουβαλάει
τίποτε δεν είναι συμπαγές, το σύμπαν κυλάει
μονάχα η δομή της σάρκας μου έχει δοθεί
κι αυτή νοσεί
και δίνει βάρος στην ψυχή
πίσω απ' τους κανόνες καλύπτομαι
και στην βαρύτητα της ουράς του κομήτη αφήνομαι
αναζητώ την άκρη του νήματος
ακολουθώ την μουσική που λάμνει
σ' έναν ρυθμό που δείχνει αυτοσκοπός
μα δεν είναι κι όμως υπάρχει
κι η μοναδική μου στιγμή στην αιωνιότητα, χάνεται
ανυπάκουος ο χρόνος και βυθίζεται
κι εγώ ένας κόκκος άμμου που δίνεται
σε όλα, σε όλους, αφήνεται
την συμφορά απεύχεται
και στιγμές ευτυχίας ονειρεύεται
τελικά τίποτα δεν κερδίζεται, μόνο χαρίζεται
κι αυτό τυχαία
ένα ποτήρι νερό βλέπω τη ζωή
το πίνω, για να ξεδιψάσω
τίποτε άλλο
μόνο αυτό
κι αν είναι γλυφό αλήθεια;
από πηγή σε πηγή τρέχω
πίνω και ξαναπίνω,
λιβασκώνω, ένα πράμα
άραγε πότε θα ξεδιψάσω;
χάνομαι φίλε, χάθηκα
στον λαβύρινθο του τίποτα
κι εσύ, άραγε, είσαι εδώ;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
kapnosa-v-ainigma 18-11-2004 | τελικά τίποτα δεν κερδίζεται, μόνο χαρίζεται... Πολύ μαυρίλα βρε Αγάθη. Δε μοιάζει καθόλου με τα υπόλοιπά σου. Γιατί? | | Αγνή 18-11-2004 | Και όμως, από κείνα που τα νιώθει κανείς βαθειά.....μοιράσου ό,τι πιό πολύ μπορείς!!!!! | | annaΤi 18-11-2004 | Αγαθή πόσο σε έννοιωσα σ' αυτό.... μόνο που διαφωνώ στο κερδίζεται & το χαρίζεται... εγώ βλέπω πως μόνο κερδίζεται και με γροθιές που ματώνουν... | | Κυανομέλας Πάγος 18-03-2008 @ 20:33 | Εϊναι σύμπτωμα του ουρανού αυτό. Αυτή είναι η αλήθεια. Το πιό αντιπροσωπευτικό ποιήμα της αλήθειας. Την τελευταία στροφή όσοι πιάνουν το νόημα την λένε στον ουρανό. Άυτός είναι ο πιό πιστός μας φίλος. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|