| |
[I][B]Βουβές κραυγές που μόνο εγώ ακούω
Κάνεις τριγύρω δεν γυρνάει να με δει
Σαν στρατιωτάκι μια ζωή τους υπακούω
Και δεν μεγάλωσα ακόμα είμαι παιδί
Μέσα στους δρόμους σαν τρελός τώρα γυρίζω
Σε κρύες νύχτες τρομαγμένος και γυμνός
Ανθρώπους βλέπω μα κανέναν δε γνωρίζω
Πέφτω στη θάλασσα μ’ ακόμα είμαι στεγνός
Βουβές κραυγές βγαίνουν
Απ’ την ψυχή μου
Κρύες ματιές παγώνουν
Το κορμί μου
Θολά μυαλά καρφώνουν
Τη ζωή μου
Λάθη πολλά φιμώνουν
Τη φωνή μου
Βουβές κραυγές και μόνος έχω μείνει
Σ’ ένα τοπίο ρημαγμένο σκοτεινό
Τρέχω μονάχος μου δεν ξέρω τι θα γίνει
Ψάχνω στο άπειρο για μέρος φωτεινό
Κόντρα στο ρεύμα έχω μάθει να πηγαίνω
Και δεν φοβάμαι πάλι εγώ να συγκρουστώ
Το στόμα μου δεν κλείνω δεν ξέρω να σωπαίνω
Ποτέ όμως δεν πρόκειται να ξανά ηττηθώ [/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
