Spartinos
13-09-2007 @ 01:08 | Κοίταξα ίσα τον ορίζοντα
Θαρρώ κοιτούσα τα μάτια σου
Μάτια μέλια
πλέρια ατόφια γλύκα
ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ::up.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
13-09-2007 @ 01:17 | Ξέρεις η χαρά συνορεύει
Με την λύπη
Καμία φορά ξεχνιέται η μια
Δανείζει δάκρυα στην άλλη.
Είναι κι η νοσταλγία του έρωτα…..
Στίχοι που θέλουν άλλη ατμόσφαιρα,άλλο περιβάλον. ::up.:: | |
Ντι Ντι
13-09-2007 @ 01:52 | Η μοναξιά με παγωμένα δάχτυλα
Έπλεκε κρυφά
Αδιόρατο σάλι
...κι αυτο που εγραψε ο Διαμαντης..........ολα τα λεφτα!
πολυ ομορφο Αναστασια! | |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
13-09-2007 @ 02:13 | Ξέρεις η χαρά συνορεύει
Με την λύπη
Καμία φορά ξεχνιέται η μια
Δανείζει δάκρυα στην άλλη.
Είναι κι η νοσταλγία του έρωτα…..
Τα ειπες ολα Κυρια μου. Τα σεβη μου !!!!!!! | |
χρήστος
13-09-2007 @ 03:33 | πολύ πολύ καλό, καλή σου μέρα | |
Άθη Λ.
13-09-2007 @ 03:51 | Aναστασία μου, έγραψες! ελπίζω να το ακούσουμε αυτό και στην εκπομπή σου απόψε... ::love.:: | |
TAS
13-09-2007 @ 06:28 | τι να πρωτοξεχωρίσω ; τι ; ...
Λευκά πέταλα τα λόγια σου, κι όμως...
βάψαν με πορφύρα τον ορίζοντα..
Χαμένος στους στίχους σου,
στην ακροθαλασσιά ταξίδεψα
μαζί σου...
| |
AceOfSpades
13-09-2007 @ 10:07 | ΕΠ !
Άσε κάτω την κάργια μου ! ΤΩΡΑ !
::yes.:: | |
mikrimagissoula
13-09-2007 @ 19:58 | πανέμορφο είναι... ::love.:: | |
axilleas05
14-09-2007 @ 10:11 | Δεν ειναι μονο οτι γραφεις τοσο ομορφα, αλλα και το οτι αναδυεται το αρωμα, του ποσο τα νοιωθεις οσα γραφεις. ::yes.:: | |
 |
