Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271259 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χάριν ευφωνίας
 ..και επιστρέφουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα....καλημέρες...
 


[color=black][font=georgia]Αγέλες δεκαετιών σωφρονίζεις
Μ’ έναν μεγάλο θάνατο στο χέρι
Κι απ’ το στενό γεφύρι τις οδηγείς
Μέσα από φλάμπουρα και ρείκια
Μέσα απ’ το κουρέλι και το μάλαμα
Μέσα από συμβάντα και παρελθόντα και μέλλοντα
Στον τόπο της αγάπης
Να μην τις βρει , να μην τα βρει ανέμελα
Λευκό μετάξι φορεμένα, Αυτός
Ο φονιάς των εθνών
Ο Έρως, ο Κεραυνοβόλος


Σκέφτομαι να μυρίσω ένα λουλούδι
Ν’ ακολουθήσω ένα κύμα της άμπωτης
Να βυζάξω λίγο απ’ το αίμα μιας νύχτας
Εκεί κοντά στο νυχάκι της ημισελήνου
Για δεκαεφτά ημέρες να μείνω νηστικός
Για να χορτάσω έπειτα τη θέα απ΄ τους γκρεμούς


Μα η τραυλή μιλιά μου σβήνει στη δημοσιά
Φοιτώ , σ’ ότι κρατάς και στην ασπρίλα της θύελλας
Π’ αφήνω πίσω μου
Γυμνός από κόκαλα ,
και τα μάτια μου – φωλιές, άδειες πια από όνειρα νεοσσούς '

φοβάμαι.. Φοβάμαι να μείνω πίσω...
Φοβάμαι όμως να γεννηθώ και πάλι....[/color][/font]


{Α}



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη
 
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
13-09-2007 @ 02:21
φοβάμαι.. Φοβάμαι να μείνω πίσω...
Φοβάμαι όμως να γεννηθώ και πάλι....
Παντα σε αλλο επιπεδο φιλαρακι...Τα σεβη μου !!!!!!!!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
13-09-2007 @ 02:30
Ο φονιάς των εθνών;;;
ενδιαφέρουσα άποψη...
κατά τα άλλα με Ντέρο!
καλημέρααααα
χρήστος
13-09-2007 @ 03:36
Σκέφτομαι να μυρίσω ένα λουλούδι
Ν’ ακολουθήσω ένα κύμα της άμπωτης
Να βυζάξω λίγο απ’ το αίμα μιας νύχτας
Εκεί κοντά στο νυχάκι της ημισελήνου
Για δεκαεφτά ημέρες να μείνω νηστικός
Για να χορτάσω έπειτα τη θέα απ΄ τους γκρεμούς

καταπληκτική στροφή... καλημέρα φίλε μου
TAS
13-09-2007 @ 06:22
Τι να πω, εδώ πέρα!!!
Ας μην ξεφύγω...
θα πω μόνο, πως ένοιωσα τη ίδια συγκίνηση
με όταν διαβάζω τα ποίηματα του ...προσωπικού μου ποιητή, της Ανδαλουσίας...

Να βυζάξω λίγο απ’ το αίμα μιας νύχτας
Εκεί κοντά στο νυχάκι της ημισελήνου
Για δεκαεφτά ημέρες να μείνω νηστικός
Για να χορτάσω έπειτα τη θέα απ΄ τους γκρεμούς

και τα μάτια μου – φωλιές, άδειες πια από όνειρα νεοσσούς

::love.:: ::theos.:: ::cry.::
balistreri
13-09-2007 @ 07:24
μη φοβάσαι...εγώ είμαι εδώ...
ειρήνη
13-09-2007 @ 08:30
και τα μάτια μου – φωλιές, άδειες πια από όνειρα νεοσσούς '

φοβάμαι.. Φοβάμαι να μείνω πίσω...
Φοβάμαι όμως να γεννηθώ και πάλι..

φοβερό όλο !!
Λύχνος του Αλλαδίνου
13-09-2007 @ 11:43
Φοβού τους Ασους και ποιήματα φέροντες...
Άφωνος και πάλι....
justawoman
14-09-2007 @ 03:55
και τα μάτια μου – φωλιές, άδειες πια από όνειρα νεοσσούς

και σχόλιο ουδέν...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο