| |
| | Σήμερα σκοτώνω εμένα |  | | | γιατί εκείνα που λείπουν , είναι και εκείνα που σε αναζητούν... | | |
To ήξερα , κάτι μου έλεγε οτι θα σπάσω σύντομα....
Πόσο να κρατήσεις τον πόνο πίσω απο χαμογελαστές, όμορφες μα ψεύτικες μάσκες?
Γίνεται συνήθεια, ναι , να ξυπνάς το πρωί , ν' αντικρύζεις στον καθρέφτη , έναν ανέκφραστο ευαυτό και να γεμίζεις τα λεπτά, τις ώρες , τις μέρες με πράγματα ανούσια , έτσι ώστε να μην δέχεσαι οτι κάτι σου λείπει...
Και ο καιρός κυλά ,τα χρόνια φεύγουν κι εσύ εξακολουθείς να κρύβεις τη θλίψη, τα δάκρυα γιατί φοβάσαι ακόμη και να σε δούν, γιατί εσύ είσαι δυνατός/ή δεν έχεις απο τίποτα ανάγκη κι απο κανέναν. Όλοι όμως θα έπρεπε να παραδεχτούμε οτι ο καθείς είναι μόνος του, αυτός κι η μάσκα του.
Γύρω μου, βλέπω όλα να κυλούν με σωστό ρυθμό...Φθινόπωρο , Χειμώνας , Άνοιξη , Καλοκαίρι κ.ο.κ.Φαινόμενα που δημιουργούνται, γεννιούνται , μεγαλώνουν γερνούν και φεύγουν, όπως τα λουλούδια.
Κι εγώ στάσιμη , πίσω απο τη μάσκα μου...
Έχω ένα δέντρο στην αυλή. Κάθε Άνοιξη δίνει ζωή στα κλαδιά του και χαίρομαι τόσο που απο ένα ξύλο γεννιέται τόση ομορφιά.Πετάω τη μάσκα μου , χαμογελάω και περιμένω...
Μα έχουν περάσει τόσες εποχές κι εγώ το μόνο που έχω καταφέρει είναι να έχω ξεριζώσει σκοτωμένα όνειρα,να έχω ξεριζώσει όχι μία , ούτε δύο αλλά τρείς πεθαμένες ζωούλες,έχω καταφέρει να σκοτώνω καθημερινά εμένα και σκέφτομαι αύριο να ξεριζώσω και το δέντρο.
Δεν το δέχομαι εκείνο να δίνει ζωή ενώ εγώ όχι.
Κι όμως ,
[B]Σήμερα σκοτώνω εμένα...
Άυριο θα ' ναι αργά...[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Έχεις τα πινέλα και τα χρώματα.Ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.Καζαντζάκης | | | |
|
Γιώργος_Κ
13-09-2007 @ 16:12 | Εχθές με "έκοψε" η Μαρία, σήμερα "σκοτώνεις" εσένα, ώρα είναι τώρα να "περικόψω" και 'γω τον ανδρισμό μου, που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει το θηλυκό στοιχείο για να φανεί χρήσιμος! ::rol.::
Συμπάσχω μαζί σου, λυπάμαι για ότι συμβαίνει, σε σένα, σε μένα, σε όλους!
...αλλά τη ζωή τη ζωγραφίσαν άλλοι πριν από μας
κι εμείς βρήκαμε τώρα ένα ξεσκισμένο κάδρο, έτοιμο για τα παλιατζίδικα!
"θα την αλλάξουμε τη ζωή Μαρία" έλεγα
" θα 'μαστε καπεταίοι γενναίοι και τολμηροί ..."
... αλλά μάλλον έπεσα κι εδώ έξω στις προβλέψεις μου!
Να με εμπιστευτείτε στο επόμενο Τζόκερ που θα παίξετε!
Καληνύχτααααααα! | | themosn
13-09-2007 @ 17:05 | φανταστικο......πολυ ομορφο!! ::yes.:: | | deti
13-09-2007 @ 18:22 | Peace καλέ!!
Μη σκοτώσεις κανέναν!! ::smile.:: ::up.:: ::smile.:: | | yuki17
13-09-2007 @ 20:10 | Ομαδική στίχο-αυτοκτονία..; | | SEIRIOS@
13-09-2007 @ 23:15 | ........Ηζωη... ειναι ωραία οταν ξέρεις να ζείς! Τα όποια κενα οι όποιες ασχημιες, υπαρχουν για να σου θυμίζουν την αξια της πληροτητας και της ομορφιας! Τιποτα δεν ειν τυχαιο....αλλα ουτε και μοιραιο! φιλικα SEIRIOS | | Χρίστος Κ.
14-09-2007 @ 00:54 | Νικόλ μου, μην βιαστείς να σκοτώσεις τον εαυτό σου, γιατί μετά το μελαγχολικό φθινόπωρο και τον παγερό χειμώνα να θυμάσαι πώς θα έρθει η άνοιξη και το καλοκαίρι, για σένα! Νικόλ, και για όλους μας.
::smile.::
Συμφωνώ με τον Χρήστο(seirios) | | Ντι Ντι
14-09-2007 @ 02:59 | συμφωνω με τον SEIRIOS, .........Τα όποια κενα οι όποιες ασχημιες, υπαρχουν για να σου θυμίζουν την αξια της πληροτητας και της ομορφιας!
::hug.:: ::yes.::
| | Άθη Λ.
14-09-2007 @ 03:02 | είναι μονάχα μια στιγμή.... πριν ξανανοίξει ο ήλιος τα παντζούρια της καρδιάς... την καλημέρα μου Νικόλ, σου εύχομαι θλιβερές στιγμές στη ζωή σου να μην υπάρχουν... ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
