Σμαραγδα 2,17
13-09-2007 @ 16:05 | υπεροχο!!! ::yes.:: | |
iokasth
13-09-2007 @ 17:26 | Kλεβω την ανάσα σου τα βράδια
ανασαίνω, δεν φοβάμαι τα σκοτάδια,
Είσαι όνειρό μου ποθητό,
γαλήνη της ψυχής μου
του πόθου αναφιλητό
Στελνεις την αύρα σου απαλά
με χίλια λόγια σιωπής
να με χαιδέψει,
Νανούρισμα στη σκέψη μου
το είναι μου να κλέψει.
θρόισμα ακούγετα..είναι η αόρατη σκιά σου
που έρχεται δίπλα μου αυτό το βράδυ,
γλυκια παρέα μου εσύ,
κι΄ας έχει η ψυχή μου μοναξιά,
Δεν το φοβάμαι το σκοτάδι.
ΝεφΕλλη
Γειά σου χρήστο, το εμπνεύσθηκα απο το ΥΠΕΡΟΧΟ δικό σου. | |
Μαρία Χ.
13-09-2007 @ 17:16 | Γίνε μου αίσθηση απτή του δειλινού
Γίνε μου φλόγα ζοφερή κάποιου Σεπτέμβρη
Γίνε μου αύρα στην σκιά του πρωϊνού
Γίνε το δάκρυ στης αγάπης μου την ρέμβη... | |
deti
13-09-2007 @ 18:27 | Ουάου!
4 στην τιμή του ενός!
Μπράβο παιδιά!! ::love.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-09-2007 @ 01:07 | Κλέβω την ανάσα σου τα βράδια
και την κάνω Άγιο φυλακτό μου,
νιώθω τ’ άρωμά σου στα σκοτάδια
να στραγγίζει τ’ αναφιλητό μου.. ..
Εγώ θα αρκεστώ σ' αυτούς τους υπέροχους στίχους
που διαβάζω και δεν θα προσθέσω άλλους.. ::yes.:: | |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
14-09-2007 @ 02:17 | Παω για υπνο....Καλημερα αγορι μου !!!!!!!!!! | |
Άθη Λ.
14-09-2007 @ 02:25 | υπέροχο... τρυφερότατο... αισθαντικότατο... καλή σου μέρα Χρήστο μας! ::kiss.:: | |
balistreri
14-09-2007 @ 04:24 | εγώ; μάλλον εφιάλτης... | |
Μαρία Χ.
14-09-2007 @ 04:29 | ... Το επόμενο να λέγεται.. "Γίνε μου πραγματικότητα".. παρακαλώ πολύ... ::razz2.:: ::kiss.:: | |
agrampeli
14-09-2007 @ 08:01 | υπέροχο Χρήστο ::yes.:: ::up.:: ::up.:: | |
justawoman
14-09-2007 @ 09:05 | αισιόδοξα που κυλάει!
σαν ενδοφλέβια παυσίπονη
καλησπέρα Χρήστο
::smile.:: | |
Spartinos
14-09-2007 @ 11:30 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΗΣΤΟ ::up.:: ::up.:: | |
Μαρία Χ.
14-09-2007 @ 17:10 |
Στίχοι: Κώστας Μουντάκης
Μουσική: Κώστας Μουντάκης
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μουντάκης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Ξυλούρης || Χαράλαμπος Γαργανουράκης
Αχ αυτό, αχ αυτό το αργαλειό σου
με τρελαίνει πω, πω, πω
σαν περνώ απ' το στενό σου
του διαόλου θηλυκό.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Με τα χίλια,με τα χίλια δυο στολίδια
όπου υφαίνεις τ' αργαλειό
να κουζουλαθούνε θέλει
τα κοπέλια στο χωριό.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
Να 'ξερα, να ΄ξερα πως είσαι μόνη
κάθε τόσο απου περνώ
θα στεκόμουνα λιγάκι
να σου γλυκοτραγουδώ.
Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.
| |
Μαρία Χ.
14-09-2007 @ 17:14 | Στίχοι: Βιτζέντζος Κορνάρος
Μουσική: Παραδοσιακό
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Τάμαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
που ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα;
και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;
Tα λόγια σου, Pωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν,
κι ουδ' όλπιζα, ουδ' ανίμενα τ' αφτιά μου σ'ό,τι ακούσαν.
Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ; Kι α' θέλω, δε μ' αφήνει
τούτ' η καρδιά που εσύ'βαλες σ' τσ' αγάπης το καμίνι.
Kαι πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη,
μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη;
Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέω τώρα,
και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα.
Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου,
μα ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου.
Όπου κι αν πάω, κι αν βρεθώ, και ότι καιρόν κι αν ζήσω,
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδένα ν' αντρανίσω.
Ζωγραφιστή σ' όλον το νουν έχω τη στόρησή σου,
και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου.
Eγώ, δεν σ' εζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου
αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου.
Και βγάνει από το δακτύλι της όμορφο δακτυλίδι,
με δάκρυα κι αναστεναμούς του Pώκριτου το δίνει.
Λέγει του "Nά, και βάλε το εις το δεξό σου χέρι,
σημάδι πως, ώστε να ζω, είσαι δικό μου ταίρι.
Kάλλιά'χω εσέ με θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου,
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμον το κορμί μου.
Eγώ'μαι νιά και κοπελιά, και πάλι δε φοβούμαι,
και για θανάτους εκατό τον πόθο δεν αρνούμαι. | |
Μαρία Χ.
14-09-2007 @ 17:21 | Στίχοι: Κώστας Φέρρης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας
Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό
μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ
Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή
τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί
Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή
τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί
Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου
πάνε και μίλησέ του για χάρη μου
Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα
τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά
Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή
και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή
Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά
στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά
Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό
είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό
------------------------------------------------------------------------
Καλή σου νύχτα Χρήστο μου... ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
elena351
14-09-2007 @ 20:24 | Είμαι ο έρωτας τ´όνειρό σου
και σε τυλίγω με τ´άρωμά μου
είμαι τις νύχτες στο πλευρό σου
όταν φωνάζεις τ᾽ όνομά μου.
Με τη δροσιά μου σε δροσίζω
τη νιότη σου ραίνω τα βράδυα
και το κορμί σου το ποτίζω
μ᾽ ολόγλυκα φιλιά και χάδια.
Κρυφή χαρά μου πάθος τρελό μου
γλυκειά αυγή λαμπρό μου άστρο
μου ξετρελένεις το μυαλό μου
με φυλακίζεις σ᾽αγάπης κάστρο.
::kiss.:: ::hug.:: ::love.:: | |
kolosos
17-09-2007 @ 07:04 | ΜΠΡΑΒΟ ΧΡΗΣΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::theos.:: | |
 |
