Α.Ε. ΕΠΕ
14-09-2007 @ 03:20 | Πόσο υπέροχη μπορείς να είσαι κάθε φορά.
Εγώ ανησυχώ για σένα, κάθε που σκάβεις τόσο βαθιά με τέτοια συχνότητα.
::kiss.:: ::love.:: | |
guesswho
14-09-2007 @ 03:22 | Κι είπα, ας προλάβω τάχα
να καταγράψω το συμβάν
Ίσως να με πιστέψουν τότε
οι άλλες εικασίες
πως ήμουν κι εγώ κάποτε
σε ειρκτή, ανάμεσά τους
Πάντα ξεχωριστή κι υπέροχη Στέλλα μου!
Την αγάπη μου
::love.:: | |
balistreri
14-09-2007 @ 04:59 | εγώ ξύπνησα γμτ και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ... | |
justawoman
14-09-2007 @ 06:49 | bali μου, δεν ξύπνησες... στον ύπνο σου τα βλέπεις αυτά
Περίεργο το πρωινό, σκέφτηκε η βορεινή μελαγχολία κοιτάζοντας με αγάπη ένα μικρό ανθισμένο ζιζάνιο ν' αντιστέκεται στον καλοφροντισμένο κήπο
a bientôt
| |
annaΤi
14-09-2007 @ 06:58 | "Περνούσανε οι μέρες
σ’ ασάλευτη σιωπή
κι ανάσα κρατημένη ως τα μύχια
σε μάταιη αναμονή φωτός"
....με την ΕΠΕ... κι εβίβα, άσπρο πάτο... ::kiss.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
14-09-2007 @ 07:20 | ...κι εγώ που νόμιζα πως ξύπνησα...
Στέλλα θα αρχίσω να σε διαβάζω με χρονοκαθυστέρηση...
καλημέρα ψυχουλίνι. ::love.:: | |
agrampeli
14-09-2007 @ 07:48 | υπέροχο ::yes.:: ::up.:: | |
mistiriodis
14-09-2007 @ 08:07 | efialtis einai i zwi ,alla kamia fora ksipname ki ekei einai i stigmi pou prepei na diksoume ti dinami mas!!tin kalispera mou | |
artista_k
14-09-2007 @ 08:29 | Πόσο υπέροχη μπορείς να είσαι κάθε φορά.
Εγώ ανησυχώ για σένα, κάθε που σκάβεις τόσο βαθιά με τέτοια συχνότητα... ::love.::
Συγνώμη Α.Ε. ΕΠΕ, αυτό ήθελα να πω ακριβώς και δυσκολευόμουνα στη διατύπωση. Με βοήθησες και σ' ευχαριστώ! ::wink.:: ::kiss.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-09-2007 @ 09:25 | Καλησπέρα και φεύγω γιατί...παραχόρτασα.
Κι αντε να δω πως θα τα χωνέψω όλα αυτά. ::lost.:: | |
CHЯISTOS P
14-09-2007 @ 09:36 | Δεν σχολιάζω... Χαζεύω αυτό που έγραψες....
Την καλησπέρα μου Στέλλα. Πόσες φορές αναλογιστήκαμε μην άραγε αυτό που ζούμε είναι το καλό όνειρο (ή ο άσχημος εφιάλτης) και ξάφνω ξυπνήσουμε με μια άλλη πραγματικότητα ;
Όχι λίγες πιστεύω..
Κι όλα που ζήσαμε, ζούμε ή θα ζήσουμε, να είναι διηνεκή προιόντα της μιας και μοναδικής μας Στιγμής σ' αυτό το κόσμο... | |
ειρήνη
15-09-2007 @ 01:11 | χωρίς λόγια Στέλλα..
πολύ δυνατό ::smile.:: | |
iokasth
15-09-2007 @ 01:13 | Δεν σχολιάζεται. Διαβάζοντας, θαυμάζεται!!
Τα Σέβη μου.
ΝεφΕλλη
| |
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
15-09-2007 @ 03:11 | Δεν εγραψες...ζωγραφισες !!!!!!! Καλημερα Ματια μου !!!!!! | |
justawoman
15-09-2007 @ 04:44 | μερσί φίλοι μου και καλό Σ/Κ
και κάτι του εξαιρετικού Νάνου Βαλαωρίτη από μένα
για τις μέρες που διαβαίνουμε
Πιστεύω
Πιστεύω σε μια χημική ένωση Πατέρα Παντοκράτορα
Πιστεύω σε μια ηλεκτρική εκκένωση Άγιο Πνεύμα
Πιστεύω σ' έναν Γιο Μονογενή που βγήκε από το σπέρμα
Πιστεύω σε μια φυσική εξέλιξη Μητέρα Αειπαρθένα
Πιστεύω σε μιαν Εκκλησία διακόπτρια του φωτός
Και σε δώδεκα Απόστολους του Έρωτα
Πιστεύω σ' ένα Εσταυρωμένο Δέντρο
και σε μιαν αρχική ουσία Π
Πιστεύω σ' έναν άγνωστο παράγοντα
Που γεννάει την περιέργεια
πιστεύω σ' ένα πονηρό και σ' ένα αθώο πνεύμα
Πιστεύω σε μιαν ωραία γυναίκα
Που θα με κάνει ευτυχισμένο
Πιστεύω στη μεγάλη δύναμη της φαντασίας
Που μπορεί στην κόλαση να δει έναν παράδεισο
Στο καθετί που βλέπω που ακούω που μαντεύω που αγαπώ
Πιστεύω
Πιστεύω σ' έναν άνθρωπο αποφυλακισμένο
Απ' τα δεσμά της σκέψης του του φόβου του το αυγό
Άγιος ελεύθερος στον Αιώνα τον Άπαντα.
(Συλλογή Α8, Α12: Εστίες μικροβίων, 1997) | |
Πάλας
15-09-2007 @ 07:29 | Πώς μπορώ να μη συμφωνήσω; Είμαστε παιδιά ενός μεγάλου και ίσως αειθαλή ύπνου. Ίσως αυτός και να ΄ναι ο μόνος πραγματικός μας σύντροφος απ΄ το καλημέρα μας έως το καληνύχτα μας. Αυτή η αναζήτηση της δυσκολοπρόσιτης διαύγειας ας μην άλλο μείνει ένα όνειρο ανάμεσα στα τόσα που γεννιούνται κάθε μέρα. Carpe diem ή Homo nosce te ipsum. | |
 |
