Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προλογίζοντας
 Στη Μαργαριτα μας, που εχει παντα ενα τρυφερο χαδι και μια αγκαλια ανοιχτη για ολους........
 
Από τα τόσα της ζωής μου που περάσαν
Αυτό νομίζω πως πονάει πιο πολύ
Κι αν όλα τ’ άλλα με στιλέτο με χαράξαν
Αυτό το νιώθω να μου στύβει την ψυχή

Ποτέ δε φθόνησα, δε ζήλεψα κι ακόμα
Ποτέ δε θέλησα για κάτι πιο πολύ
Από αυτό, που ‘ναι φτιαγμένο από χώμα
Κι είναι κομμάτι απ’ των σπλάχνων την αιχμή

Μέσα στο χάος πια οι σκέψεις μου πετάνε
Και τις στιγμές τις προσπερνάω βιαστική
Άλλο τα αισθήματα μέσα μου, δε χωράνε
Και όλα λάθος μοιάζουν από την αρχή

Τα πάντα γύρω μου κοιτάζω μ’ αηδία
Καθώς βουλιάζω σ’ εμμονές, πιάνω χαρτί
Και γράφω λες και προλογίζω την κηδεία
Αυτού που τρέμω μήπως και δε γεννηθεί



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ψυχογραφηματα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς......
 
Σελίνα
17-09-2007 @ 12:22
... τι έγινε Χαρά μου... ;
Ελπίζω όλα να είναι καλά κι ας γράφεις λυπημένα...
Λύχνος του Αλλαδίνου
17-09-2007 @ 12:38
Πολύ όμορφο...και λυπημένο..
MARGARITA
17-09-2007 @ 18:13
Η σιγαλιά της νύχτας με καλεί να σωπάσω...
::love.::
mikrimagissoula
17-09-2007 @ 19:11
Δε έχω λόγια Χαρά μου...
μια ::hug.:: μόνο...
justawoman
18-09-2007 @ 02:35
::hug.:: ::love.:: ::hug.::
......
agrampeli
18-09-2007 @ 06:47
::hug.:: ::love.::
TAS
19-09-2007 @ 02:40
με την ελπίδα της Ηλέκτρας κι εγώ..
γρήγορα να ξαναβάλεις το Χαρά, δίπλα στ' ονομά σου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο