| Με λόγια σα μαστίγιο
με λάθη σου μεγάλα
τα χείλη μου ποτίζουνε
φαρμάκι στάλα-στάλα.
Στα δίχτυα αυτά που μπλέχτηκα
και ψάχνω να ξεφύγω
οι μέρες μου ραγίζουνε
πεθαίνω λίγο-λίγο.
[I]Βρήκα τον τρόπο να σωθώ
μία για πάντα να χαθώ,
στερνό φιλί στην ερημιά
σ΄ αφήνω για κληρονομιά.[/I]
Σ΄ αγάπησα παράφορα,
τρελά κι αλλοπαρμένα
και βρήκες τα ευάλωτα
σημεία μου κρυμένα.
Τα χρόνια που περάσανε
πικρά, βασανισμένα
αιώνια αιχμάλωτα
θα μείνουνε σε σένα.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|