| |
Εγώ που υπαρχω ακόμα εδώ για σένα
τα μάτια απ’το κλάμα είναι πρησμένα
εγώ που ακόμα για σένα πονάω
με άδεια μπουκάλια ξάνα ξενυχτάω
Ποιο ψέμα να βρώ να πω για να αντέξω
Χτυπάω την πόρτα και με κλείνεις απ’έξω
Τα μάτια υγρά και το σώμα κομμάτια
Τριγυρνώ μεθυσμένη σε άδεια δωμάτια
Και κλείνω απόψε τι πόρτες σε όλους τους πόνους
Δεν θέλω κανένα να δω και τρέχω στους δρόμους
Η ζωή μου άδεια και κρύα μονάχη παλεύει
Σε σώματα ξένα αγάπες και λόγια γυρεύει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
