| |
Στο διάσελο του ωκεανού
με της ψυχής τα βάθη
πασχίζω να κρυφτώ αφού
καλά δεν μ΄ έχεις μάθει.
Με πονούν οι αποστάσεις, μην ξεχάσεις
κάποιον όρκο που ΄χες κάνει, στο λιμάνι,
να μ΄ αγαπάς όπως εγώ, να μου κρατάς το χέρι
κάθε βραδιά που νοσταλγώ κοντά μου να σε φέρει,
το πολικό αστέρι.
Απ΄ το στενό του Γιβραλτάρ
περάσαμε πριν μέρες,
πώς με πληγώνουν του ραντάρ
τα στίγματα, σαν σφαίρες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
