Spartinos
20-09-2007 @ 03:00 | γη πόθησα σε ολόκληρη τη ζήση μου
όση πατάει το πέλμα μου
ευελπιστώντας πως έχοντας το για εφαλτήριο
μπορούσα να προχωρήσω ακόμη παραπέρα.
Και πάλεψα γι αυτή την σπιθαμή
έχοντας στο μυαλό μονάχα τη στιγμή
που θα άνοιγα το βήμα…
Πολύ μ'αρέσει η γραφή σου
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ ::yes.:: | |
Ντι Ντι
20-09-2007 @ 03:21 | Ποσο μικρα ακουγονται και ποσο μεγαλα ειναι αυτα που ζητας..... που ζηταμε! Πολυ ωραια εκφραση Χρηστο! | |
agrampeli
20-09-2007 @ 03:39 | γη πόθησα σε ολόκληρη τη ζήση μου
όση πατάει το πέλμα μου
πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: | |
ειρήνη
20-09-2007 @ 04:48 | υπέροχο Χρήστο ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
20-09-2007 @ 05:23 | Πάντα εξαιρετική και διαπεραστική η γραφή σου Χρήστο.. κανείς δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος διαβάζοντάς σε !!!
Καλή σου μέρα... | |
justawoman
20-09-2007 @ 05:26 | σταθερά.. ::up.:: | |
MARGARITA
20-09-2007 @ 07:01 | ευελπιστώντας πως θα μπορούσε να ‘ναι αυτό
ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ....μπράβο σου
| |
CHЯISTOS P
20-09-2007 @ 07:36 | Υποκλίνομαι και πάλι.. | |
Μετέωρος Άγγελος
23-09-2007 @ 09:57 | Υπέροχο.. Εμφανή η διάθεση του δημιουργού για ελευθερία που τελικά είναι το μοναδικό που κάθε γεμάτος ανθρωπος μπορεί να ζητήσει σε ολόκληρη την πορεία του... | |
 |
