| |
Μήνες κυλήσαν μαζί κι εποχές
Χειμώνας σιμώνει με χιόνια και κρύα
Στου πεύκου την φλούδα στεγνώσαν τα βρύα
Κι η σκέψη σου φλόγα με χίλιες σκιές
Νιφάδες χορεύουν σ’ αδράνειας ρυθμούς
Ο δρόμος παγώνει κι η πόλη είναι άδεια
Η νυχτα υφαίνει σελήνεια λιβάδια
Κι εσύ τραγουδάς για να πνίξεις λυγμούς
Οι μέρες μικρύναν σ’ αγέρα ριπές
Σε στάλες που πέφτουν και σβήνουν στο χώμα
Τα σύννεφα κρύβουν θαμπό κι άλλο γιόμα
Και ψάχνω στις μνήμες σου παλιές ενοχές
«Γιατί με θυμάσαι και δεν με λυτρώνεις
Γιατί μ’αγαπάς όταν δε σ’αγαπώ;»
«Γιατί με λυπάσαι, και δεν με σκοτώνεις
Γιατί με πονάς όταν δεν σε πονώ;»
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
