| |
Ανοίγει η πόρτα ,2 ματάκια μπροστά μου
ένα ζεστό χαμόγελο μια μορφή απλή
με πλησιάζει κάθεται δίπλα μου
πιάνει το χέρι δειλά, και μου λέει ψιθυριστά
δεν νομίζεις ότι το ταξίδι σου πρέπει να λάβει τέλος
καιρός να σταματήσεις να ταξιδεύεις
να χάνεσαι μέσα στα όνειρα και τις σκέψεις
με κοιτάει στα μάτια , χαϊδεύει το πρόσωπο μου
ένα δάκρυ κυλάει , με το χέρι το σκουπίζει και μου δίνει ένα φιλί
αλλά η σιωπή σπάει το όνειρο ,μέσα στο δωμάτιο κανείς
μια φωνή τραγουδάει στα γαλλικά χωρίς να καταλαβαίνω ,
με αγγίζει στην κάρδια ,γαργαλάει το μυαλό μου
τα μάτια ακόμη λυπητερά το χαμόγελο χάνεται
ένας άσπονδος φίλος καίγεται και φτάνει στο τέλος
και αυτή η ιστορία όπως και οι άλλες
εδώ και πόσο καιρό ,μα δεν θυμάμαι πόσο
ο ήρωας ενώ έχει πολλά , παραμένει μόνος
κάτι του λείπει δεν ζητάει να τον καταλάβουνε
κανείς δεν μπορεί ίσως όταν κάποια μπορέσει
να του κάνει το απλό όνειρο μια "πραγματικότητα"
αλλά και αυτό προσωρινά καμιά δεν μένει
τουλάχιστον μέχρι το τέλος ..
Νάσος..
[align=center][/align][align=center][/align][align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
