| |
Ανάλαφρος ο νους όταν η μνήμη ξαποσταίνει.
Το σώμα σου κουκούλι που λικνίζεται
ανάμεσα στο όνειρο και το χρέος.
Συνοδοιπόρος σου η θάλασσα των ευχών σου,
μάντης πιστός οι οδύνες σου.
Σε σκιάζουν οι ψίθυροι του ανέφικτου.
Το πέρας του ταξιδιού σε στοιχειώνει.
Πέπλα οι ψαλμοί των ποιητών και σε πρόδωσαν.
Προχώρησες μακριά μας.
Δραπέτευσες από τα χαμόγελα και τα χάδια μας.
Σ' αγκάλιασε σφιχτά η μοναξιά.
Τα δακρυά σου ήχησαν μελωδικά στην απεραντοσύνη.
Με σένα και η ζωή ανασαίνει την άνοιξη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
