| |
Κλεινω τα ματια στου δρομου
τα κομματια...
Τα δικα μου θα ακολουθησω
μονοπατια...
Στη γειτονια του κοσμου...
γευτηκα τη προδοσια φως μου...
Ξερω πως ειναι να πονω...
Και τη καρδια μου πληγωμενη
να κρατω...
Ξερω πως ειναι μονη
να αισθανομαι...
Και η χαρα απο τα ματια μου
να χανεται...
Η λυπη να με πνιγει...
Και η μοναξια να με τυλιγει...
Θα ανοιξω τα ματια για να
ψαξω να βρω..
Καποιον να καταφερει να
με βγαλει απο το κενο αυτο...
Χαρα να νιωσω ξανα...
Και αληθινη ευτυχια μεσα
απο τη καρδια...
Να με λυτρωσει...
Απο τη μοναξια να με γλυτωσει...
Θα ανοιξω τα ματια...
του δρομου θα ενωσω τα κομματια...
Και ξερω πως θα καταφερω εγω να βρω...
Αυτο που χρονια τωρα αναζητω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
