| |
Μα πως αντέχουν, πως μπορούν;
πως την περνάνε και πως ζούνε;
Ποιο ενδιαφέρον, ποια χαρά
τους πλημμυρίζει την καρδιά;
Δεν είναι όμως μακρυά
δεν είναι μήτε ξεχασμένη
η ώρα ούτε και η στιγμή
που ήσουν ένας απ' αυτούς
που ήσουν κάτι απ' αυτούς.
Τώρα τα βλέπεις, τα ακούς,
και τα μετράς, και δε σου βγαίνει,
και απορείς, και σκέφτεσαι,
πως ήσουν και πως είσαι,
πώς στη ζωή, στη ζήση σου
τα πάντα έχουν αλλάξει.
Και τίποτα δε σε κινεί,
και τίποτα πια δε μετράει.
Και στη ζωή όσα έφτιαξες,
και ότι έχεις κάνει,
το ρίχνεις, το παραπετάς...
Σε μια στιγμή, σε ένα λεπτό
δεν είσαι και δε μοιάζεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
