| |
Κουράστηκα πια όλο τα ίδια
Οι μεγάλοι να αποφασίζουν
Κι εμείς στα χέρια τους παιχνίδια
Χωρίς να σπάμε να μας λυγίζουν.
Τυφλός λαός που έχει μάθει να ζητά
Απ’ όσα αξίζει να παίρνει τα μισά.
Κυβερνήσεις όλες τα ίδια
Λόγια λόγια υποσχέσεις
Και λαγοί με πετραχήλια
Έτσι απλά για να πιστέψεις.
Της δημοκρατίας του Περικλή
Κακοί απόγονοι κι αποκαΐδια
Ψευτιά, βρομιά τους περικλείει
Μπιζού και ψεύτικα στολίδια.
Κουράστηκα να με νομίζουν
Πιόνι στο σκάκι των συμφερόντων
Αυτοί εκ του ασφαλούς παίζουν
Από τους θρόνους των αρχόντων.
Μία φυλή με των μυρμηγκιών ίδια
Δουλεύει και τραγουδούν τα τζιτζίκια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
