grifith
25-09-2007 @ 07:42 | Ωραίο το ποίημα σου...
Σαν απάντηση στο ερώτημα που θέτεις, είχα ακούσει την εκδοχή ενός παραμυθά...
Σκέψου τι μπορεί να ήταν ο Χάρος πριν γίνει αυτό που είνα τώρα... και τι οδήγσε σ αυτή την αλλαγή... τότε θα καταλάβεις υποθέτω γιατί δεν νοιώθει και δεν νοιάζεται... | |
estia
25-09-2007 @ 07:45 | Μου άφησε το κέλυφος
πήρε αυτός τη ψίχα
αχ βρε Ναταλία μου πως τα λές
μας τρομάζεις κάποιες στιγμές. ::smile.:: ::love.:: | |
Παράνομος
25-09-2007 @ 08:09 | Ο χάρος είναι φόλος μου
παρέα περπατάμε
τον περιμένω να μου πει
"έλα ρε φίλε, πάμε" | |
agrampeli
25-09-2007 @ 08:22 | Σας ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα σας απο το φτοχοκάλυβο μου
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
primavera
25-09-2007 @ 08:41 | ::sad.:: ::cry.:: | |
Spartinos
25-09-2007 @ 08:47 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΝΑΤΑΛΙΑ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ::up.:: | |
themosn
25-09-2007 @ 09:17 | poly kalo!! ::theos.:: | |
Ντι Ντι
25-09-2007 @ 09:30 | Πολυ ωραιο!!!! Και μενα μου θυμισε το τραγουδι απο την ταινια "Νοκ αουτ" που εγραψε ο socrates.
::up.:: | |
ψιτ-ψιτ
25-09-2007 @ 09:40 | παρα πολυ καλο ::wink.:: | |
Aris4
25-09-2007 @ 10:23 | χαρος ::down.::
Ναταλακι ::up.:: | |
candy-candy
25-09-2007 @ 12:18 | Πολύ μου άρεσε ο τρόπος που το θέτεις...::yes.:: ::blush.:: | |
iokasth
25-09-2007 @ 17:20 | Καμιά φορά κάνει και λάθος επιλογιές. Μην παρεξηγηθώ.. μα και να μην...το αναλύσουμε θα πάρει πολύ συζήτηση.
Με συγκίνησε...και μου θύμισε.
Καλό ημέρωμα.
ΝεφΕλλη | |
 |
