| |
[I][B]Αντιγραμμένες αγκαλιές[/B]
Τα βράδυα στα σοκάκια μ' ένα ψέμα
μονάχος μου στους δρόμους τριγυρνώ
αφήνω την στιγμή σε μια εικόνα
να χάνεται κι αυτή σα μια σταγόνα
στου δάκρυ τον γνωστό ωκεανό
Με πύρινη βροχή να με χαϊδεύει
κλειδώνω σκοτεινά ψυχής κελιά
τα όνειρα που χάσαμε πονάνε
μα πριν χαθούν ξανά ζωή ζητάνε
γυρίζουν στην αρχή και στα παλιά
Τα λόγια στον αέρα αιωρούνται
σε άδουλους ώμους γίνονται βαριά
το μόνο που θυμάμαι, την φωνή σου
την ύστατη ψυχρή επιμονή σου
να ρίξεις τελευταία, στερνή ζαριά
Με την καρδιά μου να σιγοπεθαίνει
τα συναισθήματα, κρύα φιλιά
είν’ οι αγάπες που ζητώ χαμένες
σε αγκαλιές φτωχά αντιγραμμένες
που τελειώνουν το πρωϊ χωρίς μιλιά
Αγάπη ιστορίας ξεχασμένης
τα ίχνη της αφήνει σ’ άλλον καιρό
τις νύχτες στα μπαράκια περιμένει
αυτά που ζω δεν τα καταλαβαίνει
συγχώρα με γι αυτά που αδιαφορώ.
Με την καρδιά μου να σιγοπεθαίνει
τα συναισθήματα, κρύα φιλιά
είν’ οι αγάπες που ζητώ χαμένες
σε αγκαλιές φτωχά αντιγραμμένες
που τελειώνουν το πρωϊ χωρίς μιλιά.[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
