| |
| | κάρβουνο έχω για φυλαχτό |  | | |
πότε γέρασα ,δεν θυμάμαι, πότε ξανά, λέγαμε μικροί πως τίποτα δεν χάθηκε, πότε μεγαλώσαμε μέσα στα χαμένα, λόγια φτηνά, εξαιρεταία εκτός απ'τα αγαπημένα, τίποτα δεν έφυγε χωρίς να μας εντυπωσιάσει,
τι τρελή πρόκληση εκείνη, να ζήσουμε έλεγε κλπ, μα εγώ, μα εμείς, είχαμε άλλα σχέδια, αν είναι αυτά τα τελευταία λόγια δύσκολα να γίνουν αγαπημένα, τι μπορεί να ξεχάσει η λησμονιά, τι μπορεί να θυμηθεί πια η καρδιά σου, ταραγμένα φεγγάρια στο τέλος του Αυγούστου, κι όμως, η λογική να σε νικάει, και μέσα στο θόλό μου εαυτό, να ακούω τον αέρα, τον γέρο, που πέφτει για ύπνο, δίχως να ξέρεις το αύριο...
Λες κι εμείς που το ξέραμε κάναμε κάτι γι'αυτό...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
EΡΩΤΙΚΟΣ
27-09-2007 @ 00:01 | τι τρελή πρόκληση εκείνη, να ζήσουμε έλεγε κλπ, μα εγώ, μα εμείς, είχαμε άλλα σχέδια..........................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
27-09-2007 @ 02:46 | Λες κι εμείς που το ξέραμε κάναμε κάτι γι'αυτό...Για την παρτη μου οι σκεψεις σου...Καλημερα καλε μου φιλε !!!!!!! | | επισκέπτης
27-09-2007 @ 03:02 | αυτή την αύρα της νοσταλγίας........... το φθινόπωρο τη φέρνει;
μου άρεσε.... | | sympathy
27-09-2007 @ 04:09 | ''Πότε μεγαλώσαμε μέσα στα χαμένα''... Και τώρα που καταλάβαμε οτι είμαστε στα χαμένα, πείτε μου, δεν μπορούμε τίποτα να κάνουμε; Είναι τόσο πολύ αργά; Την καλημέρα μου φίλε. | | silmariel
27-09-2007 @ 09:34 | μάλλον, έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε μόνο το παρελθόν,
το παρόν,πολύ ρευστό για να το κρίνουμε,το μέλλον άραγε θα έρθει;
και εμείς που το ξέραμε,δηλώσαμε άγνοια,μάλλον.. | | Εργάνη
27-09-2007 @ 19:24 | μου θύμισες αυτή τη ρήση που λέει
Ζωή είναι ότι συμβαίνει, όσο εμείς κάνουμε άλλα σχέδια
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
