| |
| | Ο,τι Απομεινε Απ'οσα Εκπροσωπησαμε |  | | | Κάτι ξέμεινε απο την πανσέληνο... Καλημέρα... | | |
Στέγνωναν οι ομιλίες τα χείλη μου , και έψαχνα στην σιωπή θάλασσα να με βυθίσω ,
και ήσουν και συ εκεί, φωτοτυπία του εαυτού μου, ασπρόμαυρη και απεχθής, να με τρυπάς με το απαλό σου δάκρυ.Έσκυψα να σηκώσω απ'την άμμο τη αγάπη σου που γλύστρησε απ'τα χέρια μου, αλλά ήδη είχε χαθεί σε άπειρους κόκκους και υποσχέσεις. Αν φύσαγε νοτιάς ίσως να κέρδιζα την αποκάλυψη που δικαιούμαι, σκόρπισα όπως και να χει τις προσευχές μου,
εξαπέλυσα νέο κηνύγι για τον επόμενο Βάαλ που θα προδώσει τον αμνό και τον σφαγέα.
Και το βάναυσο δεν είναι που ξεδιψάς τους δαίμονες σου με το αίμα των αγγέλων σου,
το μαρτύριο είναι να ξέρεις πως το μόνο που μένει αμετάκλητο και αιώνιο στο χρονικό σου παρασκήνιο, είναι η ανάγκη του να έχεις ανάγκη. Τρομάζω πως θα ξυπνήσω και δε θα νιώσω
τη θλίψη του χθές και την αγωνία του αύριο να με καλοσωρίζουν στο πιο απών σήμερα.
Δεν είναι πως μου διαφεύγει η αλήθεια, είναι που κάπου πίσω απ'τους ρόλους και τις ρίμες μας κρύφτηκε για να θαυμάσει απο κει την παράσταση. Και ξέμεινε άραγε να μας σκηνοθετεί το ψέμμα, ή μήπως παίζουμε δίχως σπόνσορα και δίχως κοινό πάνω σε πάλκο απο ξηλωμένα όνειρα...Δηλώνουμε αδιάντροπα θαυμαστές της ζωής μα είμαστε τόσο εγωπαθής που το μόνο που μπορούμε να θαυμάσουμε αληθινά και να ασπαστούμε ανεπιφύλακτα είναι η τέχνη του να αγαπάμε τον εαυτό μας. Και δε θέλω να είμαι αυτό. Ας γίνω κόκκος άμμου, να κυλισω στο τίποτα , να μουσκέψω απ'το άπειρο. Ας γίνω η αγάπη που κήρυξες με τόση ευαισθησία και αποκήρυξες με τόσο κυνισμό. Να μην είμαι εγώ. Να μην είμαι εσύ. Ας γίνω αυτό που θα ήμουν αν ήμουν κάποιος και αγαπούσα κάποιον. Ας γίνω βουβό φως, πλανεμένο απτην υστερία των σκιών, Πρίσμα και ίριδα μέσα σε ένα νεκρό κοχύλι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ''όποτε ψάχνω τα κουμπιά της ψυχής μου πάντα μου λείπουν μερικά...'' | | | |
|
MASTER
27-09-2007 @ 14:36 | "το μαρτύριο είναι να ξέρεις πως το μόνο που μένει αμετάκλητο και αιώνιο στο χρονικό σου παρασκήνιο, είναι η ανάγκη του να έχεις ανάγκη"
πολύ καλό! | | Εργάνη
27-09-2007 @ 19:19 | έχεις πολύ δυνατές στιγμές | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
